1 jaar Zwitserland; de 10 dingen die we het meest missen van Maleisië
24 februari 2021 stapten we in het vliegtuig van Maleisië naar Singapore en vervolgens door naar Zwitserland, naar onze nieuwe bestemming. Dat betekent dat we alweer een jaar in Zurich wonen, dus tijd voor een terugblik. Ondanks dat de tijd ontzettend snel voorbijgaat, denken we regelmatig terug aan onze tijd in Azië. Wat missen we nu eigenlijk het meest? Met lichte heimwee een lijstje van de 10 dingen die we het meest missen aan wonen in Maleisië.
Eten
Met stip op nummer een staat het Aziatische eten. In de twee jaar dat we in Maleisië hebben gewoond, durven we wel te zeggen dat we alles eruit hebben gehaald wat betreft eten. Vooral het eerste jaar is het veel als we het fornuis een keer per week hebben aangeraakt. Als je in Azië bent, kook je niet zelf een stampotje en waarom zou je de moeite doen om zelf Aziatisch te koken, als een minuut verderop iemand het veel lekkerder voor je staat klaar te maken? Jeroen en ik vragen nog vaak aan elkaar wat nou ons favoriete eten was, maar hier is geen beginnen aan. Van de char kway teow met Limau ice tea buiten op straat terwijl je het leplazarus zweet en de heerlijkste dim sum van Din Tai Fung, tot green thai curry met fried egg en het beste Indiase eten bij Flour. Hieruit valt geen keuze te maken, maar een ding is zeker wat zouden we graag teruggaan alleen al voor de verscheidenheid aan gerechten.
De mensen
HELLO WELCOME! De meest geroepen uitspraak als je een winkel binnenliep. Ondanks dat het niet altijd even overtuigend overkwam, heeft het wel een indruk op ons achtergelaten. En niet alleen dat, maar sowieso hebben we onze tijd in Maleisië als heel positief en veilig ervaren. Van praten over voetbal en of Amsterdam nou een apart land is in de Grab en op de foto gaan met een groep Maleisiërs in de moskee, tot hulp krijgen met de startkabels omdat de accu van de auto leeg was. Deze meestal grappige, maar ook aandoenlijke herinneringen doen ons met veel plezier terugdenken aan dit avontuur.
Batu Caves
Alhoewel ik na vijf keer de trappen van de Batu Caves beklimmen, het echt wel gezien had, op dit moment lijkt het me enig om daar weer te zijn. Alle mensen te bekijken, te genieten van de prachtige trappen en gouden beelden en het uitbreken van angstzweet bij het zien van de honderden apen. Dit geldt overigens niet alleen voor de Batu Caves, maar ook voor de prachtige Thean Hou Temple, de Petronas Towers, Chinatown, Central Market en alle enorme shopping malls. Het was ontzettend leuk om zoveel vrienden en familie te hebben mogen ontvangen in Kuala Lumpur en een beetje voor reisleidster te mogen spelen. Ik denk dat we geluk hebben gehad dat dit allemaal in het eerste jaar is gelukt, want in 2020 was het na twee bezoekjes aan het begin van het jaar, gedaan met reisleidstertje spelen.
Reizen
In het eerste jaar van de verhuizing waren we na een maand in Singapore en nog een maand later al op Sumatra. Natuurlijk was het door Jeroens werk makkelijk om met hem mee te reizen naar onder andere Bangkok, Jakarta en Tokyo, maar ook zelf hebben we veel leuke tripjes mogen maken. Het was ideaal dat Maleisië zo centraal ligt en je dus relatief snel in een ander land bent. Daarbovenop komt nog de goedkope vliegtickets wat de keuze nog makkelijker maakt om ‘even’ naar Medan te vliegen. Ik denk dat ons tweejarige avontuur in Maleisië goed samen te vatten is in eten en reizen. Van tevoren hadden we nooit verwacht naar Azië te reizen, laat staan er te gaan wonen. Gelukkig hebben we niet te lang nagedacht over deze keuze en zijn we nu nog steeds ontzettend blij met de herinneringen die we hebben aan Azië.
Openingstijden
Van maandag tot en met zondag, Kerst, Chinese New Year of Taipusam, van 10 uur ’s ochtends tot 10 uur ’s avonds zijn alle winkels open. Dit is een enorm verschil met Nederland en Zwitserland en waarschijnlijk nog een hoop andere landen waar winkels om 6 uur ’s avonds sluiten en op zaterdag zelfs om 5 uur. Als Jeroen ’s avonds thuiskwam van werken, begon de dag soms pas voor ons gevoel en gingen we er nog op uit om ergens te eten en te winkelen. Hierdoor waren de dagen een stuk langer, maar stond het niet altijd in het teken van werk. Een groot verschil met nu waar we soms pas om 7 uur thuiskomen van werken. Dan moet er nog gekookt worden en is het zo 8 uur voordat je nog wat kunt doen. Helaas is in Zwitserland alles al dicht en ben je toch een beetje genoodzaakt om thuis op de bank te blijven hangen. Af en toe zeker niet verkeerd, maar er ’s avonds op uitgaan missen we stiekem best wel!
Public holidays
Eerst was het even schrikken om te zien hoeveel vakantiedagen Jeroen had, niet bijster veel namelijk. Maar de vele public holidays maakten een hoop goed. Jarige sultans, Thaipusam, Chinese New Year, Wesak Day en Hari Raya, met een beetje creativiteit kwam je al een heel eind. We probeerden altijd public holidays te combineren, zodat we een langer weekend weg konden. Nadeel, we waren natuurlijk niet de enigen met dit idee. En zo kan het zomaar gebeuren dat je er zes uur over doet om van Ipoh met de bus naar Kuala Lumpur te reizen, in plaats van twee uur…
Tennissen
Waar ik in het begin nog dacht om lid te worden van een tennisclub was het na een week al duidelijk dat dat niet ging lukken. Tennis is geen populaire sport in Maleisië, maar gelukkig zijn er een hoop tennisbanen te vinden, overigens niet allemaal even goed onderhouden. Via via kwam ik bij een groep fanatieke vrouwen terecht die elke week op dinsdagochtend partijtjes tennisten. Niet alleen was het heerlijk om elke week te tennissen, maar het was ook ontzettend gezellig en daarnaast leerde ik veel bij. Vrouwen uit Mexico, Zuid-Afrika, Colombia, Australië, Duitsland, Japan en Zweden. Ondanks dat ik nog dagelijks herinnerd word aan de blessure die ik eraan heb overgehouden, mis ik het tennissen én het samen lunchen ontzettend.
Eilanden
Kuala Lumpur is dan misschien wel de meest bekende stad van Maleisië, het land heeft zo veel meer te bieden dan alleen deze stad. De vele eilanden aan het oosten en het westen van het land zijn ongelofelijk mooi. Twee keer waren we op Redang een klein eiland waar eigenlijk niet veel meer te beleven valt dan genieten van de blauwe zee. Maar eerlijk, wat wil je nog meer met zo’n uitzicht? Langkawi en Penang zijn twee grotere eilanden waar je op Penang gewoon alleen maar moet eten, en je op Langkawi meer toeristen tegenkomt en culturele uitstapjes kunt maken. En dit is pas een kleine greep uit de Maleisische eilanden! Helaas is het niet gelukt om naar Borneo te reizen, maar dat lijkt me een hele goede reden om snel terug te gaan!
De hitte
Elke dag dezelfde temperatuur, ik vond het heerlijk! Nooit hoef je na te denken wat je aan moet trekken, behalve dan wanneer je een dagje naar een winkelcentrum gaat, want elke dag is het heet! En niet alleen heet, maar ook ontzettend vochtig. Dit betekende de eerste maanden bezwete hoofden, maar gelukkig raakten we hier na een tijdje redelijk aan gewend en werd dat minder. Toch fijn dat je er niet meteen uitgeput uitziet na vijf minuten buiten lopen. Ondanks dat het keihard kan regen in Maleisië en dat ook wel elke dag gebeurt, weet je dat dit niet de hele dag zo doorgaat en het snel opklaart. Dit is voor Europa een heel ander verhaal waar meerdere keren per dag Buienradar geraadpleegd moet worden, je bij het naar buiten kijken twijfelt of een vest voldoende is of dat je toch echt een jas moet meenemen.
De gym
Dat het een luxe was om een gym in ons appartementencomplex te hebben, realiseren we ons maar al te goed. Voor werk, tijdens de middagpauze of ’s avonds nog even voor het eten, binnen drie minuten stonden we in de gym. Met uitzicht op de golfbanen konden we het wel een tijdje volhouden op de loopband. Voor mijn gevoel werd deze ruimte zo’n beetje elk uur schoongemaakt en was het hier ook nooit druk. Nu betaal ik €120 per maand voor een sportschoolabonnement, moet ik daar eerst tien minuten heen fietsen en hoop ik altijd maar dat het een beetje rustig is. Wanneer ik zeiknat aankom van het fietsen door de sneeuw, kan ik met redelijk wat heimwee terugkijken naar het makkelijke leven in Kuala Lumpur.
Terugblik in een notendop
In een notendop een kleine terugblik op Maleisië waar we precies een jaar geleden van vertrokken. Ondanks dat het misschien klinkt alsof we Kuala Lumpur heel erg missen, dit doen we ook wel, zijn we ook erg blij met ons leventje in Zurich. Ook hier ontdekken we elke keer weer veel nieuwe restaurants en plaatsjes en genieten we nu veel meer van de natuur en de bergen. Ik kijk uit naar dit komende jaar waar we hopelijk weer veel mogen reizen en kunnen genieten van veel nieuws in Zwitserland.
1 jaar Zwitserland; de 10 dingen die we het meest missen van Maleisië
24 februari 2021 stapten we in het vliegtuig van Maleisië naar Singapore en vervolgens door naar Zwitserland, naar onze nieuwe bestemming. Dat betekent dat we alweer een jaar in Zurich wonen, dus tijd voor een terugblik. Ondanks dat de tijd ontzettend snel voorbijgaat, denken we regelmatig terug aan onze tijd in Azië. Wat missen we nu eigenlijk het meest? Met lichte heimwee een lijstje van de 10 dingen die we het meest missen aan wonen in Maleisië.
Eten
Met stip op nummer een staat het Aziatische eten. In de twee jaar dat we in Maleisië hebben gewoond, durven we wel te zeggen dat we alles eruit hebben gehaald wat betreft eten. Vooral het eerste jaar is het veel als we het fornuis een keer per week hebben aangeraakt. Als je in Azië bent, kook je niet zelf een stampotje en waarom zou je de moeite doen om zelf Aziatisch te koken, als een minuut verderop iemand het veel lekkerder voor je staat klaar te maken? Jeroen en ik vragen nog vaak aan elkaar wat nou ons favoriete eten was, maar hier is geen beginnen aan. Van de char kway teow met Limau ice tea buiten op straat terwijl je het leplazarus zweet en de heerlijkste dim sum van Din Tai Fung, tot green thai curry met fried egg en het beste Indiase eten bij Flour. Hieruit valt geen keuze te maken, maar een ding is zeker wat zouden we graag teruggaan alleen al voor de verscheidenheid aan gerechten.
Public holidays
Eerst was het even schrikken om te zien hoeveel vakantiedagen Jeroen had, niet bijster veel namelijk. Maar de vele public holidays maakten een hoop goed. Jarige sultans, Thaipusam, Chinese New Year, Wesak Day en Hari Raya, met een beetje creativiteit kwam je al een heel eind. We probeerden altijd public holidays te combineren, zodat we een langer weekend weg konden. Nadeel, we waren natuurlijk niet de enigen met dit idee. En zo kan het zomaar gebeuren dat je er zes uur over doet om van Ipoh met de bus naar Kuala Lumpur te reizen, in plaats van twee uur…
De mensen
HELLO WELCOME! De meest geroepen uitspraak als je een winkel binnenliep. Ondanks dat het niet altijd even overtuigend overkwam, heeft het wel een indruk op ons achtergelaten. En niet alleen dat, maar sowieso hebben we onze tijd in Maleisië als heel positief en veilig ervaren. Van praten over voetbal en of Amsterdam nou een apart land is in de Grab en op de foto gaan met een groep Maleisiërs in de moskee, tot hulp krijgen met de startkabels omdat de accu van de auto leeg was. Deze meestal grappige, maar ook aandoenlijke herinneringen doen ons met veel plezier terugdenken aan dit avontuur.
Tennissen
Waar ik in het begin nog dacht om lid te worden van een tennisclub was het na een week al duidelijk dat dat niet ging lukken. Tennis is geen populaire sport in Maleisië, maar gelukkig zijn er een hoop tennisbanen te vinden, overigens niet allemaal even goed onderhouden. Via via kwam ik bij een groep fanatieke vrouwen terecht die elke week op dinsdagochtend partijtjes tennisten. Niet alleen was het heerlijk om elke week te tennissen, maar het was ook ontzettend gezellig en daarnaast leerde ik veel bij. Vrouwen uit Mexico, Zuid-Afrika, Colombia, Australië, Duitsland, Japan en Zweden. Ondanks dat ik nog dagelijks herinnerd word aan de blessure die ik eraan heb overgehouden, mis ik het tennissen én het samen lunchen ontzettend.
Batu Caves
Alhoewel ik na vijf keer de trappen van de Batu Caves beklimmen, het echt wel gezien had, op dit moment lijkt het me enig om daar weer te zijn. Alle mensen te bekijken, te genieten van de prachtige trappen en gouden beelden en het uitbreken van angstzweet bij het zien van de honderden apen. Dit geldt overigens niet alleen voor de Batu Caves, maar ook voor de prachtige Thean Hou Temple, de Petronas Towers, Chinatown, Central Market en alle enorme shopping malls. Het was ontzettend leuk om zoveel vrienden en familie te hebben mogen ontvangen in Kuala Lumpur en een beetje voor reisleidster te mogen spelen. Ik denk dat we geluk hebben gehad dat dit allemaal in het eerste jaar is gelukt, want in 2020 was het na twee bezoekjes aan het begin van het jaar, gedaan met reisleidstertje spelen.
Eilanden
Kuala Lumpur is dan misschien wel de meest bekende stad van Maleisië, het land heeft zo veel meer te bieden dan alleen deze stad. De vele eilanden aan het oosten en het westen van het land zijn ongelofelijk mooi. Twee keer waren we op Redang een klein eiland waar eigenlijk niet veel meer te beleven valt dan genieten van de blauwe zee. Maar eerlijk, wat wil je nog meer met zo’n uitzicht? Langkawi en Penang zijn twee grotere eilanden waar je op Penang gewoon alleen maar moet eten, en je op Langkawi meer toeristen tegenkomt en culturele uitstapjes kunt maken. En dit is pas een kleine greep uit de Maleisische eilanden! Helaas is het niet gelukt om naar Borneo te reizen, maar dat lijkt me een hele goede reden om snel terug te gaan!
Reizen
In het eerste jaar van de verhuizing waren we na een maand in Singapore en nog een maand later al op Sumatra. Natuurlijk was het door Jeroens werk makkelijk om met hem mee te reizen naar onder andere Bangkok, Jakarta en Tokyo, maar ook zelf hebben we veel leuke tripjes mogen maken. Het was ideaal dat Maleisië zo centraal ligt en je dus relatief snel in een ander land bent. Daarbovenop komt nog de goedkope vliegtickets wat de keuze nog makkelijker maakt om ‘even’ naar Medan te vliegen. Ik denk dat ons tweejarige avontuur in Maleisië goed samen te vatten is in eten en reizen. Van tevoren hadden we nooit verwacht naar Azië te reizen, laat staan er te gaan wonen. Gelukkig hebben we niet te lang nagedacht over deze keuze en zijn we nu nog steeds ontzettend blij met de herinneringen die we hebben aan Azië.
De hitte
Elke dag dezelfde temperatuur, ik vond het heerlijk! Nooit hoef je na te denken wat je aan moet trekken, behalve dan wanneer je een dagje naar een winkelcentrum gaat, want elke dag is het heet! En niet alleen heet, maar ook ontzettend vochtig. Dit betekende de eerste maanden bezwete hoofden, maar gelukkig raakten we hier na een tijdje redelijk aan gewend en werd dat minder. Toch fijn dat je er niet meteen uitgeput uitziet na vijf minuten buiten lopen. Ondanks dat het keihard kan regen in Maleisië en dat ook wel elke dag gebeurt, weet je dat dit niet de hele dag zo doorgaat en het snel opklaart. Dit is voor Europa een heel ander verhaal waar meerdere keren per dag Buienradar geraadpleegd moet worden, je bij het naar buiten kijken twijfelt of een vest voldoende is of dat je toch echt een jas moet meenemen.
Openingstijden
Van maandag tot en met zondag, Kerst, Chinese New Year of Taipusam, van 10 uur ’s ochtends tot 10 uur ’s avonds zijn alle winkels open. Dit is een enorm verschil met Nederland en Zwitserland en waarschijnlijk nog een hoop andere landen waar winkels om 6 uur ’s avonds sluiten en op zaterdag zelfs om 5 uur. Als Jeroen ’s avonds thuiskwam van werken, begon de dag soms pas voor ons gevoel en gingen we er nog op uit om ergens te eten en te winkelen. Hierdoor waren de dagen een stuk langer, maar stond het niet altijd in het teken van werk. Een groot verschil met nu waar we soms pas om 7 uur thuiskomen van werken. Dan moet er nog gekookt worden en is het zo 8 uur voordat je nog wat kunt doen. Helaas is in Zwitserland alles al dicht en ben je toch een beetje genoodzaakt om thuis op de bank te blijven hangen. Af en toe zeker niet verkeerd, maar er ’s avonds op uitgaan missen we stiekem best wel!
De gym
Dat het een luxe was om een gym in ons appartementencomplex te hebben, realiseren we ons maar al te goed. Voor werk, tijdens de middagpauze of ’s avonds nog even voor het eten, binnen drie minuten stonden we in de gym. Met uitzicht op de golfbanen konden we het wel een tijdje volhouden op de loopband. Voor mijn gevoel werd deze ruimte zo’n beetje elk uur schoongemaakt en was het hier ook nooit druk. Nu betaal ik €120 per maand voor een sportschoolabonnement, moet ik daar eerst tien minuten heen fietsen en hoop ik altijd maar dat het een beetje rustig is. Wanneer ik zeiknat aankom van het fietsen door de sneeuw, kan ik met redelijk wat heimwee terugkijken naar het makkelijke leven in Kuala Lumpur.
Terugblik in een notendop
In een notendop een kleine terugblik op Maleisië waar we precies een jaar geleden van vertrokken. Ondanks dat het misschien klinkt alsof we Kuala Lumpur heel erg missen, dit doen we ook wel, zijn we ook erg blij met ons leventje in Zurich. Ook hier ontdekken we elke keer weer veel nieuwe restaurants en plaatsjes en genieten we nu veel meer van de natuur en de bergen. Ik kijk uit naar dit komende jaar waar we hopelijk weer veel mogen reizen en kunnen genieten van veel nieuws in Zwitserland.
Geef een reactie