Baby schildpadjes zoeken op Chagar Hutang

In een vorige blog schreef ik over de schildpadeieren die verkocht worden op markt ‘Pasar Payang’ in Kuala Terengganu. Vandaag mochten we op Redang juist de andere kant zien. Met de boot vaarden wij naar het noorden, Chagar Hutang, waar schildpadjes in alle rust worden geboren.

Toestemming

Voordat we hier aankwamen had ik contact met een onderzoeker van het schildpadden verblijf, genaamd Chagar Hutang. Het leek mij namelijk erg leuk en interessant om dit onbewoonde deel van het eiland te bezoeken en meer te leren over de schildpadden. Normaal gesproken mogen hier geen toeristen heen, maar wij kregen toestemming om een ochtend te komen kijken.

Koraal

Zoals ik eerder schreef, zijn er geen wegen op Redang. Alles gaat per boot. Via ons hotel Sari Pacifica kon een boot geregeld worden die ons naar Chagar Hutang zou brengen en daar ook weer ophaalde. Om negen uur ’s ochtends kwamen we aan op het strand. Een prachtig wit strand met nog blauwer en helder water dan we hier bij ons hotel hebben. Hoe dichter we bij het strand kwamen hoe meer koraal we onder ons zagen verschijnen.

Oceaan

Het nest wordt uitgegraven en soms zit er dan nog een verdwaalde hatchling in. Hier waren wij bij en dat was natuurlijk fantastisch om te zien. De vrijwilligers liggen op de grond zo’n nest uit te graven en als zij een hatchling vinden, gaat deze in een bak. Het schildpadje wordt nog niet meteen vrijgelaten om de oceaan in te zwemmen. Overdag is dit namelijk te gevaarlijk en verkleint de kans op overleven aanzienlijk. De hatchlings zijn ontzettend druk en hun instinct zegt dat ze moeten bewegen. Dit komt onder andere vanwege het zonlicht. ’s Nachts geeft de maan genoeg licht zodat ze weten waar de oceaan is. De hatchlings worden op een koele donkere plek gezet, zodat ze rustig worden en hun krachten kunnen sparen voor als het avond wordt.

Plastic

Wij hebben ontzettend veel geleerd over de zeeschildpad. Het was super interessant om dit te mogen zien. Vreselijk om te horen hoeveel hatchlings sterven door de hoeveelheid plastic in hun buik. Dit komt vooral, omdat ze denken dat dit visjes zijn. Het was een informatieve ochtend en binnenkort komt een filmpje online met beelden van het strand, de nesten en natuurlijk de hatchlings!

Buitenwereld

Eenmaal aangekomen aan land kwam de Amerikaan Nick al aangelopen. Hij is een onderzoeker bij Chagar Hutang en hij nam ons onder zijn hoede. Nick liet ons het verblijf zien van de onderzoekers en vrijwilligers. Dit zijn twee houten hutten waar ze eten en slapen.  Wat je ook moet bedenken is dat er in dit gebied geen netwerk is. Niemand heeft dus contact met de buitenwereld. Heerlijk rustig!

Hatchlings

Het onderzoeksinstituut SEATRU werkt op Chagur Hutang. Hier doen zij onderzoek naar de zeeschildpad en voornamelijk naar hatchlings, babyschildpadden. Is er een trend te zien in de hoeveelheid vrouwtjes die geboren worden? (Hoe hoger de temperatuur, hoe meer vrouwtjes) Hoe bewegen de hatchlings zich naar de oceaan, met wat voor snelheid gebeurt dit? Hoeveel eitjes komen daadwerkelijk uit en hoeveel dragen een ziekte in zich?

Nest

Elke nacht wordt bijgehouden hoeveel schildpadden aan land komen om hun nest te graven en hoe lang ze hier over doen. Vervolgens wordt elk nest gemarkeerd met een stok. Hierop staat wanneer het vrouwtje aan land is gekomen om haar nest te graven. De eitjes broeden tussen de 45 en 60 dagen uit, waardoor de onderzoekers dus weten wanneer de hatchlings ongeveer geboren moeten worden. Wanneer een nest ’s nachts uitkomt, wordt de volgende ochtend bekeken of alle eitjes zijn uitgekomen.

Baby schildpadjes zoeken op Chagar Hutang

In een vorige blog schreef ik over de schildpadeieren die verkocht worden op markt ‘Pasar Payang’ in Kuala Terengganu. Vandaag mochten we op Redang juist de andere kant zien. Met de boot vaarden wij naar het noorden, Chagar Hutang, waar schildpadjes in alle rust worden geboren.

Toestemming

Voordat we hier aankwamen had ik contact met een onderzoeker van het schildpadden verblijf, genaamd Chagar Hutang. Het leek mij namelijk erg leuk en interessant om dit onbewoonde deel van het eiland te bezoeken en meer te leren over de schildpadden. Normaal gesproken mogen hier geen toeristen heen, maar wij kregen toestemming om een ochtend te komen kijken.

Koraal

Zoals ik eerder schreef, zijn er geen wegen op Redang. Alles gaat per boot. Via ons hotel Sari Pacifica kon een boot geregeld worden die ons naar Chagar Hutang zou brengen en daar ook weer ophaalde. Om negen uur ’s ochtends kwamen we aan op het strand. Een prachtig wit strand met nog blauwer en helder water dan we hier bij ons hotel hebben. Hoe dichter we bij het strand kwamen hoe meer koraal we onder ons zagen verschijnen.

Buitenwereld

Eenmaal aangekomen aan land kwam de Amerikaan Nick al aangelopen. Hij is een onderzoeker bij Chagar Hutang en hij nam ons onder zijn hoede. Nick liet ons het verblijf zien van de onderzoekers en vrijwilligers. Dit zijn twee houten hutten waar ze eten en slapen.  Wat je ook moet bedenken is dat er in dit gebied geen netwerk is. Niemand heeft dus contact met de buitenwereld. Heerlijk rustig!

Hatchlings

Het onderzoeksinstituut SEATRU werkt op Chagur Hutang. Hier doen zij onderzoek naar de zeeschildpad en voornamelijk naar hatchlings, babyschildpadden. Is er een trend te zien in de hoeveelheid vrouwtjes die geboren worden? (Hoe hoger de temperatuur, hoe meer vrouwtjes) Hoe bewegen de hatchlings zich naar de oceaan, met wat voor snelheid gebeurt dit? Hoeveel eitjes komen daadwerkelijk uit en hoeveel dragen een ziekte in zich?

Nest

Elke nacht wordt bijgehouden hoeveel schildpadden aan land komen om hun nest te graven en hoe lang ze hier over doen. Vervolgens wordt elk nest gemarkeerd met een stok. Hierop staat wanneer het vrouwtje aan land is gekomen om haar nest te graven. De eitjes broeden tussen de 45 en 60 dagen uit, waardoor de onderzoekers dus weten wanneer de hatchlings ongeveer geboren moeten worden. Wanneer een nest ’s nachts uitkomt, wordt de volgende ochtend bekeken of alle eitjes zijn uitgekomen.

Oceaan

Het nest wordt uitgegraven en soms zit er dan nog een verdwaalde hatchling in. Hier waren wij bij en dat was natuurlijk fantastisch om te zien. De vrijwilligers liggen op de grond zo’n nest uit te graven en als zij een hatchling vinden, gaat deze in een bak. Het schildpadje wordt nog niet meteen vrijgelaten om de oceaan in te zwemmen. Overdag is dit namelijk te gevaarlijk en verkleint de kans op overleven aanzienlijk. De hatchlings zijn ontzettend druk en hun instinct zegt dat ze moeten bewegen. Dit komt onder andere vanwege het zonlicht. ’s Nachts geeft de maan genoeg licht zodat ze weten waar de oceaan is. De hatchlings worden op een koele donkere plek gezet, zodat ze rustig worden en hun krachten kunnen sparen voor als het avond wordt.

Plastic

Wij hebben ontzettend veel geleerd over de zeeschildpad. Het was super interessant om dit te mogen zien. Vreselijk om te horen hoeveel hatchlings sterven door de hoeveelheid plastic in hun buik. Dit komt vooral, omdat ze denken dat dit visjes zijn. Het was een informatieve ochtend en binnenkort komt een filmpje online met beelden van het strand, de nesten en natuurlijk de hatchlings!