Chocolate Museum Kuala Lumpur

Vorige week woensdag was het weer zover, een ‘public holiday’. Jeroen was vrij en dus konden we op pad in eigen dorp en wat nieuwe plekken ontdekken. Woensdag 11 december vierde de sultan van Selangor zijn verjaardag. We waren helaas niet uitgenodigd, dus gingen wij naar het Chocolate Museum Kuala Lumpur.

Public Holidays

Maleisië heeft gedurende het jaar heel wat ‘public holidays’. Dit is ideaal, want op deze dagen is Jeroen vrij en we proberen dit vaak te combineren met een langer weekend. Hierdoor zijn we erg creatief geworden in het plannen van vakanties. Zo kunnen we bijvoorbeeld in mei door 1 dag vrij te nemen, vijf dagen naar een andere stad. Iedereen houdt hier trouwens van public holidays en nu we aan het einde van het jaar komen, worden de vrije dagen voor het komende jaar overal uitvoerig besproken. Nadeel is dat het vaak erg druk is op de weg en op het vliegveld, omdat iedereen tegelijkertijd weggaat.

Chocolate Museum

Vijf minuutjes rijden van ons appartement, midden op een industrieterrein, ligt het Chocolate Museum. Ik weet niet meer hoe we het gevonden hebben, maar we waren wel benieuwd hoe ze hier in Maleisië chocolade maken. En natuurlijk voor een bonbonnetje of twee. Daar aangekomen, stond er niemand bij de ingang en konden we gratis naar binnen. Op de website stond dat we RM5 per persoon moesten betalen, dit is net iets meer dan €1.

Informatief en interactief

Achteraf gezien zagen we niemand bij de ingang staan, omdat wij via de verkeerde deur naar binnen zijn gelopen… Het museum bestaat uit twee delen, het informatieve gedeelte (hier liepen wij rond) en het interactieve gedeelte (dit hebben we gemist). Het museum was niet zo groot en we liepen er vrij snel doorheen, ook omdat de chocoladegeur ons al tegemoet kwam.

Hershey’s

Door naar het einde waar de winkel is met allerlei soorten chocolademerken. Van Toblerone en Lindt tot Danson en Fidani. Ik stond ondertussen al te watertanden en wist niet meer waar ik kijken moest. Brownie met caramel, matcha, cookies en cream en Hershey’s, zie hier maar eens uit te kiezen. Ondertussen werd omgeroepen dat de demo bijna zou beginnen.

Bonbon

Wij rennend naar het raam voor de beste plek. Nee hoor, er waren misschien zes andere mensen met een lengte van 1 meter 30 dus we konden mooi over iedereen uitkijken. Tijdens de demo lieten twee medewerkers zien hoe de handgemaakte Maleisische chocolade gemaakt wordt. De vrouw deed het woord en was hilarisch. Ik denk niet dat we ooit zo’n grappige Maleisiër hebben meegemaakt. Aan het einde mochten we de net klaargemaakte bonbon proeven en het was heerlijk!

Regen

Hierna was het tijd voor de inkopen en konden we weer terug naar huis. Het was ondertussen aan het stormen en de straten liepen langzaam weer vol met water. Vaak is het dan lastiger om een Grab te krijgen, maar na een kwartiertje wachten, zaten we droog in de auto. In Nederland loop je deze afstand of pak je misschien de fiets. Wij niet hoor, we hebben ons goed aangepast aan de levensstijl hier in Maleisië. Je moet er toch ook niet aan denken dat je nat wordt, laat staan je chocolade!