De eerste keer naar het ziekenhuis in Kuala Lumpur

Na zo’n negen maanden in Maleisië is het nieuwe er nu wel vanaf. De eerste keer een foodcourt, de kapper, de bank, supermarkt en voedselvergiftiging konden we van ons lijstje strepen. Maar de eerste keer naar het ziekenhuis hadden we nog niet gehad, gelukkig. Tot twee maanden geleden.

Tennis

De afgelopen maanden heb ik heel wat uurtjes op de tennisbaan doorgebracht. Hartstikke leuk en ik was erg blij dat ik een groep had gevonden die wekelijks bij elkaar kwam en ook nog eens hun eigen competitie hadden opgezet. De teams waren ingedeeld en de eerste twee wedstrijden zaten er al op. Omdat het een nieuw team is en vooral ik nog met niemand had gespeeld, leek het ons handig om voor de derde wedstrijd met ons team te oefenen. En dat ging fout.

Beton

Nou ja fout er gebeurde eigenlijk niet zo veel. Tijdens het tennissen had ik wat last van m’n knie. Niet gek vond ik zelf, aangezien je hier bijna op beton speelt en de banen dus niet meegeven. Er zit geen demping in waardoor je alles voelt doordreunen in je lichaam. Ook bij een 25-jarige. Zo ben ik na twee uur tennissen helemaal gesloopt en doet alles in m’n lichaam pijn. Ook bij een 25-jarige… Maar goed na het tennissen, liep ik de trap af en toen voelde ik iets knappen in m’n knie.

Kassa

De dagen daarna werd het niet veel beter Tijd dus om een bezoekje aan het ziekenhuis te brengen. Maar waar begin je dan? De vrouwen van de tennisgroep stuurden allerlei informatie, dokters en ziekenhuizen door en uiteindelijk kon ik naar een ziekenhuis dichtbij ons appartement. Eerst moest ik langs de arts die meteen een MRI op dezelfde dag inplande. Een MRI-scan dus, op dezelfde dag! Na de scan kon ik naar de kassa om af te rekenen. Eerst liet ik nog mijn zorgverzekeringspasje zien, je weet maar nooit. Maar daar trapte ze niet in. Je rekent dus alles eerst zelf af bij het pinapparaat en dan zie je zelf daarna maar hoe je het terugkrijgt van de verzekering.

Operatie

Een paar dagen later kon ik terug voor de uitslag. En wat bleek? Een scheurtje in de meniscus. Nou daar ben je dan mooi klaar mee, maar ‘gelukkig’ voor mij kon de arts de week erna al de operatie inplannen. Ondertussen kreeg ik het behoorlijk warm van het woord operatie en leek me dat nog niet zo’n goed idee. Ook gaf hij toe dat hij mijn pijn niet echt vond matchen met wat hij zag op de MRI. Dus dan maar even opensnijden om te zien wat er aan de hand is…

KLSMC

Door dus naar een ander ziekenhuis. Het KLSMC werd me aangeraden waar ze gespecialiseerd zijn in knieën! Deze arts heeft jarenlang in België gestudeerd en spreekt zelfs een woordje Nederlands. Dit was best handig, aangezien ik al die medische termen niet eens in het Nederlands weet, laat staan in het Engels. Hij stuurde me door voor een röntgenfoto, op dezelfde dag uiteraard, en ik liep daar als een braaf hondje naartoe. Jeroen hoorde ik aan de andere kant van de mobiel nog net niet schreeuwen waarom dat nou weer nodig was, terwijl ik m’n eigen MRI-scan mee had genomen. We hoorden van veel expats hier dat je moet uitkijken met wat ze je aansmeren. Voor je het weet snijden ze je open en blijkt dat misschien helemaal niet nodig te zijn.

Gel injectie

Uiteindelijk was er op de röntgenfoto vrij weinig te zien dus werd de MRI-scan er weer bijgehaald. Zit er dus een gat in m’n kraakbeen! En dit matcht wel met mijn pijn. Dit gat zag de eerste arts dus niet, die ene die al dollartekens in z’n ogen had staan om mij te mogen opereren. Nu twee maanden later kom ik trouw elke week bij de fysio waar ik gemasseerd word en oefeningen doe om de spieren rondom m’n knie te versterken. Ook heb ik vorige week mijn eerste gel injectie gekregen en aanstaande vrijdag krijg ik de volgende. Deze gel moet ervoor zorgen dat ik straks weer alles kan.

Geen operatie

Een heel avontuur dus zo’n rondje ziekenhuizen in Kuala Lumpur. Aan de ene kant is het heel fijn dat alles zo snel gaat en je binnen een paar dagen de uitslag hebt van wat er aan de hand is. Aan de andere kant heb je geen idee waar je moet beginnen en wat je moet geloven. Zeker als twee artsen iets heel anders zeggen. Het goede nieuws: we kunnen weer iets afstrepen van ons lijstje én voorlopig geen operatie!