Favoriete ijssalons

3. Slagroom zonder suiker

Op de derde plaats staat Eis Café Santin in het dorpje Zeven, in Duitsland. Hier heb ik elf jaar gewoond en elke winter keek iedereen weer uit naar de opening van het ijsseizoen. Rijenlang stonden mensen te wachten voor een heerlijk ijsje van de twee Italiaanse broers. Van spaghetti ijs, tot enorme coupes met vers fruit. Het enige minpuntje was de slagroom. In Duitsland kennen ze niet onze mierzoete slagroom. Zij maken het zonder suiker en dat is best even wennen!

2. IJs én taart

Op nummer twee staat Soul Penquin Ice Cream Pastry. Deze enorme ijssalon kun je vinden in het plaatsje Meloneras op het eiland Gran Canaria. Samen met Jeroen zijn we nu twee keer hier op vakantie geweest. Zo’n vakantie waar je niks anders doet dan zonnen, zwemmen en eten. Oh en af toe een uitstapje maken naar een andere stad. We verbleven in het prachtige resort Lopesan Costa Meloneras. Elke avond liepen we over de boulevard en zo heel af en toe (lees: elke avond) schoven we aan bij Penquin. Naast ijs hebben ze ook een enorme vitrine met de meest prachtige taarten. Zo mooi dat je ze eigenlijk niet durft op te eten, dat hebben we dus ook niet gedaan. Bij Penquin scheppen ze enorme bollen, houd ik van, en bepaal je zelf je eigen coupe ook al vind je deze niet op de kaart. Het is altijd druk in Soul Penquin dus bereid je erop voor dat je wat langer moet wachten. Maar met zo’n vooruitzicht is dat vast geen probleem.

1. Kruipend naar huis

De eerste vakantie van Jeroen en mij was naar Estoril, een klein plaatsje aan de Portugese Costa Brava. Veel meer dan zonnen, zwemmen en eten deden we niet (er is dus weinig veranderd de afgelopen jaren). ’s Avonds liepen we altijd naar het nabijgelegen stadje Cascais. Een best fikse wandeling en al helemaal met de Atlantische wind. Overdag had je het bloedheet en zocht je afkoeling in de zee en ’s avonds trok je nog net niet je winterjas aan tegen de kou. Het is zes jaar geleden dat we hier waren, maar nog regelmatig heb ik spijt dat we deze ijstent niet eerder ontdekt hebben. Op nummer 1 staat Artisani Cascais. Een klein ijswinkeltje met een nog kleiner terras, tenminste in de tijd dat wij er waren wel. Op onze laatste avond kregen we plotseling dit terrasje in ons vizier. Ik was een beetje verdrietig en chagrijnig, de vakantie zat er immers op, niet iets om blij van te worden.

Ik bestelde een bananensplit met drie bolletjes ijs; banaan, framboos en straciatella. Je zag het meteen, de bananen waren perfect. Niet overrijp en ook niet te hard. Daartussen drie enorme bollen van heb ik jou daar met daarop een toefje slagroom. Dat werd dus kruipend naar huis, maar dat was het zeker waard! Het frambozenijs proefde als verse kleine framboosjes. Ditzelfde geldt voor de banaan. Alsof de banaan die ernaast lag gemixt was tot een romige ijssmaak. En de straciatella! Heerlijke chocolade stukjes die, als je er op beet niet zo tussen je kiezen bleef zitten, nee kleine stukjes melkchocolade die smelten op je tong. Genieten!