Langkawi SkyCab de steilste kabelbaan ter wereld

Om de een of andere reden vinden Maleisiërs het leuk om met een kabelbaan omhoog de bergen in te gaan. In Genting Highlands en Penang moest ik er al aan geloven en nu was ook Langkawi aan de beurt. Met de Langkawi SkyCab, steilste kabelbaan ter wereld, 708 meter omhoog voor een verbluffend uitzicht.

Bliksem

Van tevoren zag ik dit eigenlijk niet zo zitten. Penang Hill had ik ternauwernood overleefd, in mijn beleving, en moest hier nog van bijkomen. Op dit spectaculaire ritje kon ik wel een paar jaar teren, maar goed als je dan in Langkawi bent en dit de grootste toeristische attractie van het eiland wordt genoemd, heb je eigenlijk geen andere keuze dan gewoon te gaan. Ook vond ik het weer er niet veelbelovend uitzien, dat wil zeggen wolken. In de rij voor de tickets stond een bordje, weliswaar niet naar ons gericht, met dat de kabelbaan gesloten wordt bij slecht weer. Je moet er toch ook absoluut niet aan denken dat je in zo’n klein wiebelig hokje zit en de bliksem slaat toe. Een ware nachtmerrie.

Image of Langkawi SkyCab

Klamme handjes

Met klamme handjes, dit is niet de eerste keer dat ik dit heb, stapten we de gondel in. Tegenover ons twee Maleisiërs die maar wat graag omhoog wilden. In plaats van je gewicht een beetje te verplaatsen, leek mij wel zo handig, zaten ze dicht tegen elkaar aan en genoten van het uitzicht. In m’n verbeelding zag ik ons steeds meer naar een kant hangen en uiteindelijk de afgrond instorten. Als dat zo was geweest kon ik deze blog niet schrijven, dus gelukkig was er niks aan de hand en kwamen we 15 lange minuten later boven aan.

Machincang berg

Tenminste ik dacht dat we boven waren aangekomen, maar dit was pas het tussenstation. Niet dat het qua uitzicht veel uitmaakt. Je bevindt je dan op 650 meter hoogte boven de zeespiegel en dit geeft al prima weer hoe Langkawi en de omringende eilanden eruitzien. Het is inderdaad prachtig en ik was vooral blij dat ik weer met beide benen op de grond stond. Het eindstation, gelegen op 708 meter, brengt je naar de top van de Machincang berg. Volgens de website bevind je je dan op rotsen die al meer dan 550 miljoen jaar oud zijn!

View from the top of Langkawi

Bottom Glass Gondola

Na nagevraagd te hebben of het bordje echt niet voor vandaag van toepassing was, kochten we de tickets à RM85 per stuk. Omgerekend is dit €17,65 en dat is best duur voor Maleisische begrippen. Ik ga er maar vanuit dat dit geld nodig is om de kwaliteit en veiligheid van de kabelbaan in perfecte conditie te houden… Voor deze prijs heb je een ‘Standard gondola’, voor de echte avonturiers heb je de ‘Bottom Glass Gondola’. Geen haar op m’n hoofd die hier voor de lol de afgrond in wil kijken. Dus wij ‘veilig’ met de normale gondel omhoog.

Elektriciteitskabels

Tot op de dag van dit avontuur wist ik niet dat ik zo’n schijterd was. Ondanks dat ik het hier in Maleisië geweldig vindt en het hier goed naar m’n zin heb, ben ik soms een beetje bang hoe ze hier gebouwen, huizen en shoppingmalls afwerken. Ramen wassen op de 30e verdieping bijvoorbeeld ziet eruit als een persoon die aan het bergbeklimmen is en toevallig een zeem en lap in z’n handen heeft. Aan een dun koordje, zo ziet het eruit vanaf beneden, speelt zo iemand met z’n leven. Hetzelfde geldt voor werken aan elektriciteitskabels. Deze hangen, als het goed is, hoog in de lucht en hier heb je dus een ladder voor nodig. Hier in Maleisië niet! Je hebt een laadbak van de auto, daar zet je een trapje op en vervolgens klim je omhoog en fix je de kabels. Begrijp je m’n angst?

In the skycap to the highest point in Langkawi

Adembenemend uitzicht

Vergeleken met Penang Hill is het uitzicht op Langkawi nog een stukje spectaculairder. Je hebt een 360 graden uitkijkpunt over het eiland, terwijl je op Penang Hill juist vooral veel ziet van de jungle. Aan de andere kant is Penang Hill leuker om te zijn, hier kun je hiken en veel zien van de natuur. Op Langkawi sta je op een platform wat je na tien minuten ook wel weer hebt gezien. En dan begint de rit weer naar beneden. ‘An exhilarating experience’ zoals ze het zelf noemen. Voor mij kon dat kwartier niet snel genoeg voorbijgaan en was ik dolblij dat de helse rit na een adembenemend uitzicht erop zat. Maar goed, ik kan dit van het lijstje vinken.

Langkawi SkyCab de steilste kabelbaan ter wereld

Om de een of andere reden vinden Maleisiërs het leuk om met een kabelbaan omhoog de bergen in te gaan. In Genting Highlands en Penang moest ik er al aan geloven en nu was ook Langkawi aan de beurt. Met de Langkawi SkyCab, steilste kabelbaan ter wereld, 708 meter omhoog voor een verbluffend uitzicht.

Bliksem

Van tevoren zag ik dit eigenlijk niet zo zitten. Penang Hill had ik ternauwernood overleefd, in mijn beleving, en moest hier nog van bijkomen. Op dit spectaculaire ritje kon ik wel een paar jaar teren, maar goed als je dan in Langkawi bent en dit de grootste toeristische attractie van het eiland wordt genoemd, heb je eigenlijk geen andere keuze dan gewoon te gaan. Ook vond ik het weer er niet veelbelovend uitzien, dat wil zeggen wolken. In de rij voor de tickets stond een bordje, weliswaar niet naar ons gericht, met dat de kabelbaan gesloten wordt bij slecht weer. Je moet er toch ook absoluut niet aan denken dat je in zo’n klein wiebelig hokje zit en de bliksem slaat toe. Een ware nachtmerrie.

View from the top of Langkawi

Bottom Glass Gondola

Na nagevraagd te hebben of het bordje echt niet voor vandaag van toepassing was, kochten we de tickets à RM85 per stuk. Omgerekend is dit €17,65 en dat is best duur voor Maleisische begrippen. Ik ga er maar vanuit dat dit geld nodig is om de kwaliteit en veiligheid van de kabelbaan in perfecte conditie te houden… Voor deze prijs heb je een ‘Standard gondola’, voor de echte avonturiers heb je de ‘Bottom Glass Gondola’. Geen haar op m’n hoofd die hier voor de lol de afgrond in wil kijken. Dus wij ‘veilig’ met de normale gondel omhoog.

Elektriciteitskabels

Tot op de dag van dit avontuur wist ik niet dat ik zo’n schijterd was. Ondanks dat ik het hier in Maleisië geweldig vindt en het hier goed naar m’n zin heb, ben ik soms een beetje bang hoe ze hier gebouwen, huizen en shoppingmalls afwerken. Ramen wassen op de 30e verdieping bijvoorbeeld ziet eruit als een persoon die aan het bergbeklimmen is en toevallig een zeem en lap in z’n handen heeft. Aan een dun koordje, zo ziet het eruit vanaf beneden, speelt zo iemand met z’n leven. Hetzelfde geldt voor werken aan elektriciteitskabels. Deze hangen, als het goed is, hoog in de lucht en hier heb je dus een ladder voor nodig. Hier in Maleisië niet! Je hebt een laadbak van de auto, daar zet je een trapje op en vervolgens klim je omhoog en fix je de kabels. Begrijp je m’n angst?

Skycab Langkawi view

Klamme handjes

Met klamme handjes, dit is niet de eerste keer dat ik dit heb, stapten we de gondel in. Tegenover ons twee Maleisiërs die maar wat graag omhoog wilden. In plaats van je gewicht een beetje te verplaatsen, leek mij wel zo handig, zaten ze dicht tegen elkaar aan en genoten van het uitzicht. In m’n verbeelding zag ik ons steeds meer naar een kant hangen en uiteindelijk de afgrond instorten. Als dat zo was geweest kon ik deze blog niet schrijven, dus gelukkig was er niks aan de hand en kwamen we 15 lange minuten later boven aan.

Machincang berg

Tenminste ik dacht dat we boven waren aangekomen, maar dit was pas het tussenstation. Niet dat het qua uitzicht veel uitmaakt. Je bevindt je dan op 650 meter hoogte boven de zeespiegel en dit geeft al prima weer hoe Langkawi en de omringende eilanden eruitzien. Het is inderdaad prachtig en ik was vooral blij dat ik weer met beide benen op de grond stond. Het eindstation, gelegen op 708 meter, brengt je naar de top van de Machincang berg. Volgens de website bevind je je dan op rotsen die al meer dan 550 miljoen jaar oud zijn!

In the skycap to the highest point in Langkawi

Adembenemend uitzicht

Vergeleken met Penang Hill is het uitzicht op Langkawi nog een stukje spectaculairder. Je hebt een 360 graden uitkijkpunt over het eiland, terwijl je op Penang Hill juist vooral veel ziet van de jungle. Aan de andere kant is Penang Hill leuker om te zijn, hier kun je hiken en veel zien van de natuur. Op Langkawi sta je op een platform wat je na tien minuten ook wel weer hebt gezien. En dan begint de rit weer naar beneden. ‘An exhilarating experience’ zoals ze het zelf noemen. Voor mij kon dat kwartier niet snel genoeg voorbijgaan en was ik dolblij dat de helse rit na een adembenemend uitzicht erop zat. Maar goed, ik kan dit van het lijstje vinken.