Mori Art Museum in Roppongi Hills

In Tokyo is van alles te doen. Zo kun je fietsen, wandelen door verschillende parken, winkelen, naar tempels, op het terras zitten (iets wat Maleisië niet kent), eindeloos sushi en udon eten, naar de verschillende mensen kijken en je kunt naar musea. Dat laatste stond op m’n programma en zo nam ik de metro naar Roppongi Hills en bezocht daar het Mori Art Museum.

Observatory deck

In Roppongi Hills waren we in het weekend al geweest. Daar was in de arena het ‘Bon Festival’. Dit is een modern gedeelte van Tokyo met veel designer winkels en een ‘observatory deck’ om over de stad uit te kijken. Dit laatste is alleen mogelijk als het goed weer is, je betaalt dan 500 yen (€5) om met de lift naar boven te gaan. Toen ik ging, regende het…

Finding Nemo

Het Pixar gedeelte was hartstikke leuk om te zien en heel informatief! Zo kreeg je stap voor stap uitgelegd hoe een geanimeerde film wordt gemaakt. Van het schetsen en boetseren tot de wiskunde die erbij komt kijken en het zwemmen in de oceaan voor research. Dit laatste deden ze bij de film ‘Finding Nemo’ omdat ze wilden weten hoe de onderwaterwereld in elkaar steekt en waar het licht vandaan komt. Super interessant en ook erg ingewikkeld! Voor elke pixel in een scène zijn ze soms uren bezig. Zo is een ballon van de film ‘Up’ blauw maar wat voor soort blauw? In een ballon kunnen tientallen verschillende kleuren blauw zitten. Ook voor kinderen was dit gedeelte erg leuk, omdat je zelf mocht experimenteren met bijvoorbeeld het inrichten van de keuken uit de film ‘Ratatouille’.

Koffie

Na het herbeleven van de kindertijd, wat zeg ik, deze films vind ik nog steeds erg leuk, was het tijd voor het serieuze werk. Een kopje koffie! Ik moest een of ander plaatje op de menukaart aanwijzen en toen mijn drankje werd gebracht, lag dit plaatje op m’n koffie. Ik was onder de indruk en vroeg me af hoe ze zo snel een poppetje in de koffie konden schilderen. Later bleek, voordat ik een slok nam, dat dit een heel dun plastic laagje was. Iets minder onder de indruk, maar een goeie koffie voor €8,50…

Wachtrij

Kwam eigenlijk wel goed uit, nu kon ik mooi in de regen binnen zijn en toch nog van alles zien. Tickets voor dit museum hoef je niet vooraf te bestellen, maar dit is wel handig. Ik heb dit niet gedaan en kwam op dinsdag om drie uur in de middag aan. De wachtrij was 40 minuten en het museum was maar tot vijf uur open dus dat had niet meer zo veel zin. De volgende dag ging ik terug en was de wachtrij maar tien minuten. Op dinsdag na is het museum elke dag van tien tot tien uur geopend.

Pixar

Volwassenen betalen 1800 yen voor een ticket, dit is omgerekend zo’n €18. Ben je nog student, dan betaal je 1200 yen, €12. Ik zie eruit als de eeuwige student (lees: ik liet m’n oude studentenkaart zien) en mocht voor de studentenkorting naar binnen. Van april tot en met oktober 2019 is ook de gratis expositie ‘Pixar’ te bezoeken. Ik heb altijd het idee dat een gratis tentoonstelling een stuk kleiner is dan de echte tentoonstelling waar je in eerste instantie voor kwam. Bij Mori Art is dat zeker niet het geval. Rustig pakte ik overal de telefoon om te luisteren naar het verhaal (alle bordjes stonden alleen beschreven in het Japans en als je de telefoon opnam begon een stem in het Engels te vertellen). Bleek dat de Pixar tentoonstelling niet één kamer, maar vijf kamers in beslag nam. Dit had ik redelijk laat door en ben er toen maar iets sneller doorheen gelopen, want ik moest ook nog het andere gedeelte bekijken.

Rode en zwarte draden

Door naar de tentoonstelling van het werk van Shiota Chiharu. Ze woont in Berlijn en staat bekend om installaties die het ontastbare uitdrukken, zoals angst, dromen, herinneringen en stilte. In het Mori Art Museum vind je haar grootste tentoonstelling tot nu toe. Het publiek kent haar vooral door de enorme installaties bestaande uit rode en zwarte draden gespannen over hele ruimtes. En daar hing dit hele museum mee vol. Een grote ruimte met niks anders dan rode draden en een andere kamer waar alleen een piano stond met daaroverheen zwarte draden. Heel apart om te zien en je vraagt je vooral af hoe ze dit voor elkaar hebben gekregen, zonder dat alles in de knoop is geraakt.

Tentoonstelling

Dit museum is absoluut de moeite waard om naartoe te gaan. Niet alleen de tentoonstelling van Shiota Chiharu is indrukwekkend, maar ook het Pixar gedeelte is erg leuk om te bezoeken. Je kunt hier makkelijk een paar uur rondlopen zonder je te vervelen. Neem nog een lekker bakje koffie in het museum café, maar vergeet dan niet het plastic laagje ervan af te halen!

Mori Art Museum in Roppongi Hills

In Tokyo is van alles te doen. Zo kun je fietsen, wandelen door verschillende parken, winkelen, naar tempels, op het terras zitten (iets wat Maleisië niet kent), eindeloos sushi en udon eten, naar de verschillende mensen kijken en je kunt naar musea. Dat laatste stond op m’n programma en zo nam ik de metro naar Roppongi Hills en bezocht daar het Mori Art Museum.

Observatory deck

In Roppongi Hills waren we in het weekend al geweest. Daar was in de arena het ‘Bon Festival’. Dit is een modern gedeelte van Tokyo met veel designer winkels en een ‘observatory deck’ om over de stad uit te kijken. Dit laatste is alleen mogelijk als het goed weer is, je betaalt dan 500 yen (€5) om met de lift naar boven te gaan. Toen ik ging, regende het…

Wachtrij

Kwam eigenlijk wel goed uit, nu kon ik mooi in de regen binnen zijn en toch nog van alles zien. Tickets voor dit museum hoef je niet vooraf te bestellen, maar dit is wel handig. Ik heb dit niet gedaan en kwam op dinsdag om drie uur in de middag aan. De wachtrij was 40 minuten en het museum was maar tot vijf uur open dus dat had niet meer zo veel zin. De volgende dag ging ik terug en was de wachtrij maar tien minuten. Op dinsdag na is het museum elke dag van tien tot tien uur geopend.

Pixar

Volwassenen betalen 1800 yen voor een ticket, dit is omgerekend zo’n €18. Ben je nog student, dan betaal je 1200 yen, €12. Ik zie eruit als de eeuwige student (lees: ik liet m’n oude studentenkaart zien) en mocht voor de studentenkorting naar binnen. Van april tot en met oktober 2019 is ook de gratis expositie ‘Pixar’ te bezoeken. Ik heb altijd het idee dat een gratis tentoonstelling een stuk kleiner is dan de echte tentoonstelling waar je in eerste instantie voor kwam. Bij Mori Art is dat zeker niet het geval. Rustig pakte ik overal de telefoon om te luisteren naar het verhaal (alle bordjes stonden alleen beschreven in het Japans en als je de telefoon opnam begon een stem in het Engels te vertellen). Bleek dat de Pixar tentoonstelling niet één kamer, maar vijf kamers in beslag nam. Dit had ik redelijk laat door en ben er toen maar iets sneller doorheen gelopen, want ik moest ook nog het andere gedeelte bekijken.

Finding Nemo

Het Pixar gedeelte was hartstikke leuk om te zien en heel informatief! Zo kreeg je stap voor stap uitgelegd hoe een geanimeerde film wordt gemaakt. Van het schetsen en boetseren tot de wiskunde die erbij komt kijken en het zwemmen in de oceaan voor research. Dit laatste deden ze bij de film ‘Finding Nemo’ omdat ze wilden weten hoe de onderwaterwereld in elkaar steekt en waar het licht vandaan komt. Super interessant en ook erg ingewikkeld! Voor elke pixel in een scène zijn ze soms uren bezig. Zo is een ballon van de film ‘Up’ blauw maar wat voor soort blauw? In een ballon kunnen tientallen verschillende kleuren blauw zitten. Ook voor kinderen was dit gedeelte erg leuk, omdat je zelf mocht experimenteren met bijvoorbeeld het inrichten van de keuken uit de film ‘Ratatouille’.

Koffie

Na het herbeleven van de kindertijd, wat zeg ik, deze films vind ik nog steeds erg leuk, was het tijd voor het serieuze werk. Een kopje koffie! Ik moest een of ander plaatje op de menukaart aanwijzen en toen mijn drankje werd gebracht, lag dit plaatje op m’n koffie. Ik was onder de indruk en vroeg me af hoe ze zo snel een poppetje in de koffie konden schilderen. Later bleek, voordat ik een slok nam, dat dit een heel dun plastic laagje was. Iets minder onder de indruk, maar een goeie koffie voor €8,50…

Rode en zwarte draden

Door naar de tentoonstelling van het werk van Shiota Chiharu. Ze woont in Berlijn en staat bekend om installaties die het ontastbare uitdrukken, zoals angst, dromen, herinneringen en stilte. In het Mori Art Museum vind je haar grootste tentoonstelling tot nu toe. Het publiek kent haar vooral door de enorme installaties bestaande uit rode en zwarte draden gespannen over hele ruimtes. En daar hing dit hele museum mee vol. Een grote ruimte met niks anders dan rode draden en een andere kamer waar alleen een piano stond met daaroverheen zwarte draden. Heel apart om te zien en je vraagt je vooral af hoe ze dit voor elkaar hebben gekregen, zonder dat alles in de knoop is geraakt.

Tentoonstelling

Dit museum is absoluut de moeite waard om naartoe te gaan. Niet alleen de tentoonstelling van Shiota Chiharu is indrukwekkend, maar ook het Pixar gedeelte is erg leuk om te bezoeken. Je kunt hier makkelijk een paar uur rondlopen zonder je te vervelen. Neem nog een lekker bakje koffie in het museum café, maar vergeet dan niet het plastic laagje ervan af te halen!