Op naar het bier: met de boot naar het eiland Redang
Vanochtend, in de vakantie, ging om half 7 onze wekker. Dit keer vonden we dat helemaal niet erg, want het tweede deel van onze reis in eigen land is begonnen. Om acht uur vertrok namelijk de boot naar het eiland Redang waar we de komende dagen zullen vertoeven in hotel Sari Pacifica.
Verdwaalde westerling
Ons hotel van de afgelopen vier dagen was prima! Een groot zwembad, mooi strand en vooral veel Maleisiërs. Af en toe kwamen we een verdwaalde westerling tegen en dan knikten we even naar elkaar. Wat ons opviel is dat het vooral in de ochtend tot twaalf uur en in de middag vanaf vier uur erg druk is aan het zwembad. Daartussen zie je geen hond! Ideaal voor ons dus om dan lekker aan het zwembad te relaxen.
Haven
Na vier dagen in alle rust in dit hotel te hebben geslapen, waren we wel toe aan wat meer levendigheid om ons heen. Nou dat hebben we gevonden! Binnen vijf minuten stonden we in Merang, de ‘haven’ van Terengganu. Meerdere kleine bootjes lagen aan de kant en wij zochten naar een grotere boot die naar het eiland zou varen. Dat bleek even anders, want we gingen met het kleinste bootje dat al voor ons klaarlag.
Reddingsvest
Een half uur later zagen we het eiland Redang steeds dichterbij komen en vanaf dat moment werden de golven ook steeds hoger! Met een reddingsvest om moest het allemaal goedkomen en dat was ook zo. We zaten met zes toeristen op de boot en we moesten ons gewicht een beetje verdelen zodat de boot in evenwicht bleef. Om dan drie westerlingen tegenover twee Aziatische mensen en een westerse te zetten, leek van tevoren een minder strak plan dan gedacht. Driekwartier later kwamen we aan land en stond een werknemer van het hotel ons al op te wachten.
Bolderkar
Vervolgens dachten we dat we met een ander bootje naar het hotel zouden varen, aangezien er geen wegen door het eiland lopen. Alles gaat hier dus per boot en dat werkt hartstikke goed. Maar we dachten verkeerd en in plaats van een bootje stond de bolderkar al voor ons klaar. Deze bracht ons in vijf minuten naar het hotel.
Tiger biertje en een glas wijn
En dat is waar we nu zijn! Het is hier namelijk nog erg vroeg en we kunnen pas vanmiddag inchecken, dus we zitten nu met een koffie aan het zwembad en kijken uit op de meest heldere zee die we ooit gezien hebben. Ook beginnen de wolken langzaam te verdwijnen. Dat was het eerste wat ik vroeg toen we aankwamen bij de receptie. ‘Is het hier wel mooi weer?’ Het gaat ons toch niet gebeuren dat we hier de zon niet zien. Geduld is een schone zaak en ondertussen kan ik me al gaan insmeren. Waar we ons het meest op verheugen? Een Tiger biertje en een glas wijn vanmiddag, is het al twaalf uur?
Op naar het bier: met de boot naar het eiland Redang
Vanochtend, in de vakantie, ging om half 7 onze wekker. Dit keer vonden we dat helemaal niet erg, want het tweede deel van onze reis in eigen land is begonnen. Om acht uur vertrok namelijk de boot naar het eiland Redang waar we de komende dagen zullen vertoeven in hotel Sari Pacifica.
Verdwaalde westerling
Ons hotel van de afgelopen vier dagen was prima! Een groot zwembad, mooi strand en vooral veel Maleisiërs. Af en toe kwamen we een verdwaalde westerling tegen en dan knikten we even naar elkaar. Wat ons opviel is dat het vooral in de ochtend tot twaalf uur en in de middag vanaf vier uur erg druk is aan het zwembad. Daartussen zie je geen hond! Ideaal voor ons dus om dan lekker aan het zwembad te relaxen.
Haven
Na vier dagen in alle rust in dit hotel te hebben geslapen, waren we wel toe aan wat meer levendigheid om ons heen. Nou dat hebben we gevonden! Binnen vijf minuten stonden we in Merang, de ‘haven’ van Terengganu. Meerdere kleine bootjes lagen aan de kant en wij zochten naar een grotere boot die naar het eiland zou varen. Dat bleek even anders, want we gingen met het kleinste bootje dat al voor ons klaarlag.
Reddingsvest
Een half uur later zagen we het eiland Redang steeds dichterbij komen en vanaf dat moment werden de golven ook steeds hoger! Met een reddingsvest om moest het allemaal goedkomen en dat was ook zo. We zaten met zes toeristen op de boot en we moesten ons gewicht een beetje verdelen zodat de boot in evenwicht bleef. Om dan drie westerlingen tegenover twee Aziatische mensen en een westerse te zetten, leek van tevoren een minder strak plan dan gedacht. Driekwartier later kwamen we aan land en stond een werknemer van het hotel ons al op te wachten.
Bolderkar
Vervolgens dachten we dat we met een ander bootje naar het hotel zouden varen, aangezien er geen wegen door het eiland lopen. Alles gaat hier dus per boot en dat werkt hartstikke goed. Maar we dachten verkeerd en in plaats van een bootje stond de bolderkar al voor ons klaar. Deze bracht ons in vijf minuten naar het hotel.
Tiger biertje en een glas wijn
En dat is waar we nu zijn! Het is hier namelijk nog erg vroeg en we kunnen pas vanmiddag inchecken, dus we zitten nu met een koffie aan het zwembad en kijken uit op de meest heldere zee die we ooit gezien hebben. Ook beginnen de wolken langzaam te verdwijnen. Dat was het eerste wat ik vroeg toen we aankwamen bij de receptie. ‘Is het hier wel mooi weer?’ Het gaat ons toch niet gebeuren dat we hier de zon niet zien. Geduld is een schone zaak en ondertussen kan ik me al gaan insmeren. Waar we ons het meest op verheugen? Een Tiger biertje en een glas wijn vanmiddag, is het al twaalf uur?
Click edit button to change this text.
Geef een reactie