Snorkelen in Maleisië; tussen de schildpadden en haaien op Redang
Jarenlang heb ik het geroepen: ‘Ik ga niet snorkelen en al helemaal niet duiken!’ Van dat laatste ben ik nog steeds overtuigd, maar dat snorkelen bleek toch best wel leuk te zijn. Hoe kan dat ook anders op een van de mooiste eilanden van Maleisië, Redang. Snorkelen op Redang, onze eerste keer tussen de schildpadden en haaien.
Redang
Het liefst ga ik op zonvakantie naar een eiland waar je een mooi uitzicht hebt, een wit strand en een prachtige zee om op uit te kijken. Van Kreta tot Ibiza en Gran Canaria, ik vermaak me hier prima! En ook hier in Azië heb je de mooiste eilanden waar genoeg te beleven valt, waaronder snorkelen. Toen we vorig jaar op Redang waren, zagen we elke dag honderden mensen in bootjes afgevoerd worden naar een baaitje om vrijwillig het water in te springen. We konden ons hier niks bij voorstellen en verder dan m’n heupen de zee in, kom ik dan ook niet. Nee hoor, laat mij maar zonnen op het strand en af en toe even afkoelen in de zee.
Schildpadden
We trokken onze zwemvesten aan en sprongen in het bootje. Vijf minuten later stopten we in de baai waar meteen al een enorme schildpad een kijkje kwam nemen. Wat een geluk dachten we, die hebben we mooi gezien. Onze tour guide sprong met haar flippers het water in en begon als een gek rond te zwemmen. Dus wij er achteraan, snorkel in de mond en ademen alsof je astma hebt. Maar wat was het mooi! De ene na de andere schildpad zwom voorbij en leek ons niet eens in de gaten te hebben. Van tevoren vroeg ik of ze ook mensen bijten, het antwoord stelde me niet gerust. ‘Alleen als ze echt honger hebben of denken dat je een vis bent, dan kunnen ze bijten.’ Het resultaat: ik lag als een kikker in het water met m’n voeten omhoog om maar te voorkomen dat meneer schildpad zou denken dat m’n teen een visje was.
Zwemvest
Zo’n zwemvest is echt een uitvinding! Je doet geen enkele moeite en kunt ‘rustig’ onder water blijven kijken. Zo rustig was ik uiteraard niet, soms kwamen de schildpadden behoorlijk dichtbij en was ik doodsbang dat hij even z’n gebit aan me zou laten zien. Jeroen lag ondertussen op z’n rug van het zonnetje te genieten en zag mij als een dwaas alleen maar met m’n hoofd naar beneden hangen. Ik moest namelijk goed in de gaten houden of ik niet voor een verrassing kwam te staan. Na een half uurtje was het tijd voor de tweede stop.
Decathlon
Aangezien alle expats dit jaar in Maleisië bleven en dus hier op vakantie waren, reisden behoorlijk wat mensen af naar Redang. Van hen hoorden we de mooiste verhalen over het snorkelen en wat ze allemaal zagen. Langzamerhand werden wij toch ook wel benieuwd en besloten we om maar gewoon twee snorkelsets bij de Decathlon te kopen (die winkel heb je hier dus ook, hartstikke druk!) voor het geval we in een gekke bui waren. En in die gekke bui kwamen we!
Turtle point
Op het eiland biedt elk hotel wel een tour aan om te snorkelen. Dit varieert van eenmalig twee uurtjes zoeken naar vissen (dit klonk ons wel goed in de oren) tot elke dag fanatiek snorkelen. Duiken kan hier dus ook en wordt door veel mensen gedaan die hier komen om hun padi te halen. Het gaat er bij mij niet in dat het leuk is om ’s avonds(!), als het donker is dus, de zee in te lopen met je zaklamp. Ook dit schijnt best populair te zijn, maar wij hielden het maar bij een boottourtje naar het ‘turtle point’. Dit wil overigens niet zeggen dat je ook schildpadden gaat zien. Het kan zomaar betekenen dat een bepaalde baai daarnaar vernoemd is en die schildpadden dus mooi aan je neus voorbijgaan.
Haaien
Aangekomen bij de tweede stop zagen we onder ons een donkere gloed. Ik zag het meteen al niet meer zitten om het water in te gaan, maar volgens onze gids vind je hier een prachtig koraal met duizenden vissen. Voordat ze het water weer in sprong riep ze nog: ‘If you are lucky, you’ll see sharks!’. Nou noem dat maar geluk. We lagen nog geen tien seconden in het water of we hoorden haar weer roepen: ‘Shark, shark, look down!’ En ja hoor daar kwam mevrouw haai voorbij gezwommen. Vanaf de boot zag de zee er heel donker uit, maar eenmaal met onze duikbril op zagen we van alles. Inderdaad duizenden vissen in alle kleuren, groot en klein, koraal en af en toe dus nog een haai. M’n grootste nachtmerrie, maar ik bleef vrij kalm.
Koraal
Na ook hier een half uurtje te hebben rondgedobberd, was het tijd om terug naar het hotel te keren. Dit was perfect voor de eerste keer en veel langer had van ons ook echt niet gehoeven. Het was heel bijzonder om de schildpadden van zo dichtbij te zien en ze heel relaxed te zien bewegen. En tot m’n verbazing vond ik het vissen kijken stiekem toch ook wel leuk. Ongelofelijk hoeveel verschillende soorten er zijn en te zien hoe ze met z’n allen tussen het koraal zwemmen. En die haaien… het heeft me tien jaar van m’n leven gekost, maar ik ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen!
Snorkelen in Maleisië; tussen de schildpadden en haaien op Redang
Jarenlang heb ik het geroepen: ‘Ik ga niet snorkelen en al helemaal niet duiken!’ Van dat laatste ben ik nog steeds overtuigd, maar dat snorkelen bleek toch best wel leuk te zijn. Hoe kan dat ook anders op een van de mooiste eilanden van Maleisië, Redang. Snorkelen op Redang, onze eerste keer tussen de schildpadden en haaien.
Redang
Het liefst ga ik op zonvakantie naar een eiland waar je een mooi uitzicht hebt, een wit strand en een prachtige zee om op uit te kijken. Van Kreta tot Ibiza en Gran Canaria, ik vermaak me hier prima! En ook hier in Azië heb je de mooiste eilanden waar genoeg te beleven valt, waaronder snorkelen. Toen we vorig jaar op Redang waren, zagen we elke dag honderden mensen in bootjes afgevoerd worden naar een baaitje om vrijwillig het water in te springen. We konden ons hier niks bij voorstellen en verder dan m’n heupen de zee in, kom ik dan ook niet. Nee hoor, laat mij maar zonnen op het strand en af en toe even afkoelen in de zee.
Decathlon
Aangezien alle expats dit jaar in Maleisië bleven en dus hier op vakantie waren, reisden behoorlijk wat mensen af naar Redang. Van hen hoorden we de mooiste verhalen over het snorkelen en wat ze allemaal zagen. Langzamerhand werden wij toch ook wel benieuwd en besloten we om maar gewoon twee snorkelsets bij de Decathlon te kopen (die winkel heb je hier dus ook, hartstikke druk!) voor het geval we in een gekke bui waren. En in die gekke bui kwamen we!
Turtle point
Op het eiland biedt elk hotel wel een tour aan om te snorkelen. Dit varieert van eenmalig twee uurtjes zoeken naar vissen (dit klonk ons wel goed in de oren) tot elke dag fanatiek snorkelen. Duiken kan hier dus ook en wordt door veel mensen gedaan die hier komen om hun padi te halen. Het gaat er bij mij niet in dat het leuk is om ’s avonds(!), als het donker is dus, de zee in te lopen met je zaklamp. Ook dit schijnt best populair te zijn, maar wij hielden het maar bij een boottourtje naar het ‘turtle point’. Dit wil overigens niet zeggen dat je ook schildpadden gaat zien. Het kan zomaar betekenen dat een bepaalde baai daarnaar vernoemd is en die schildpadden dus mooi aan je neus voorbijgaan.
Schildpadden
We trokken onze zwemvesten aan en sprongen in het bootje. Vijf minuten later stopten we in de baai waar meteen al een enorme schildpad een kijkje kwam nemen. Wat een geluk dachten we, die hebben we mooi gezien. Onze tour guide sprong met haar flippers het water in en begon als een gek rond te zwemmen. Dus wij er achteraan, snorkel in de mond en ademen alsof je astma hebt. Maar wat was het mooi! De ene na de andere schildpad zwom voorbij en leek ons niet eens in de gaten te hebben. Van tevoren vroeg ik of ze ook mensen bijten, het antwoord stelde me niet gerust. ‘Alleen als ze echt honger hebben of denken dat je een vis bent, dan kunnen ze bijten.’ Het resultaat: ik lag als een kikker in het water met m’n voeten omhoog om maar te voorkomen dat meneer schildpad zou denken dat m’n teen een visje was.
Zwemvest
Zo’n zwemvest is echt een uitvinding! Je doet geen enkele moeite en kunt ‘rustig’ onder water blijven kijken. Zo rustig was ik uiteraard niet, soms kwamen de schildpadden behoorlijk dichtbij en was ik doodsbang dat hij even z’n gebit aan me zou laten zien. Jeroen lag ondertussen op z’n rug van het zonnetje te genieten en zag mij als een dwaas alleen maar met m’n hoofd naar beneden hangen. Ik moest namelijk goed in de gaten houden of ik niet voor een verrassing kwam te staan. Na een half uurtje was het tijd voor de tweede stop.
Haaien
Aangekomen bij de tweede stop zagen we onder ons een donkere gloed. Ik zag het meteen al niet meer zitten om het water in te gaan, maar volgens onze gids vind je hier een prachtig koraal met duizenden vissen. Voordat ze het water weer in sprong riep ze nog: ‘If you are lucky, you’ll see sharks!’. Nou noem dat maar geluk. We lagen nog geen tien seconden in het water of we hoorden haar weer roepen: ‘Shark, shark, look down!’ En ja hoor daar kwam mevrouw haai voorbij gezwommen. Vanaf de boot zag de zee er heel donker uit, maar eenmaal met onze duikbril op zagen we van alles. Inderdaad duizenden vissen in alle kleuren, groot en klein, koraal en af en toe dus nog een haai. M’n grootste nachtmerrie, maar ik bleef vrij kalm.
Koraal
Na ook hier een half uurtje te hebben rondgedobberd, was het tijd om terug naar het hotel te keren. Dit was perfect voor de eerste keer en veel langer had van ons ook echt niet gehoeven. Het was heel bijzonder om de schildpadden van zo dichtbij te zien en ze heel relaxed te zien bewegen. En tot m’n verbazing vond ik het vissen kijken stiekem toch ook wel leuk. Ongelofelijk hoeveel verschillende soorten er zijn en te zien hoe ze met z’n allen tussen het koraal zwemmen. En die haaien… het heeft me tien jaar van m’n leven gekost, maar ik ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen!
Geef een reactie