Staycation Penang tijdens Covid-19
Reizen tijdens Covid-19, hoe ziet dat eruit? Het betekent vooral veel geduld hebben! Mondkapje, handsanitizer en QR-codes. Het vliegtuig pakken we voorlopig nog niet, vooral omdat we dan niet meer terug Maleisië in mogen. Dus staycation in Penang met de trein!
Interstate travel
Wat is dit jaar anders verlopen dan we van tevoren hadden bedacht. Op 2 januari stapten we zonder zorgen op het vliegtuig naar Vietnam, maakten we een tripje naar Jakarta en Bangkok, lagen we aan het strand op Langkawi en waren we nog twee weken in Nederland. Niet wetende dat Nederland voorlopig onze laatste vakantiebestemming zou zijn. Vanaf 18 maart zat Maleisië potdicht en kon er een streep door alle vakantieplannen. Nou hebben wij het natuurlijk helemaal niet slecht gehad die eerste drie maanden van 2020, maar na vier maanden in ons appartement keken we uit naar het moment dat we weer naar buiten mochten. Nu mochten we al een tijdje weer buiten de deur eten (geweldig! Alhoewel mijn kookskills een behoorlijke transformatie, in goede zin, hebben doorgemaakt) maar reizen buiten onze eigen provincie was nog niet toegestaan. Op het moment dat onze favoriete man genaamd Noor Hisham Abdullah (de Maleisische versie van Jaap van Dissel) het sein gaf dat ook de ‘interstate travel’ weer openging, kon het plannen beginnen.
Gevolgen van Covid-19
Het anders bruisende Georgetown lijkt er wat verlaten bij te liggen. In 2018 bezochten 3,8 miljoen toeristen deze stad. Sinds 2008 staat Georgetown op de Unesco Werelderfgoedlijst en mede daardoor is het zo populair geworden onder buitenlanders. Volgens onze Grab-chauffeur had hij begin dit jaar nog een hoop Nederlanders, Duitsers, Engelsen en Fransen in z’n auto. Maar sinds de uitbraak van het coronavirus is zijn werk helemaal stil komen te liggen. En hij is niet de enige, veel mensen rijden hier fulltime voor Grab, omdat toeristen vaak geen auto hebben en toch gemakkelijk naar een andere plek willen. En ook nu kan er nog niet volop gewerkt worden. ‘Alle Maleisiërs hebben een eigen auto en boeken geen Grab. De afgelopen maanden hebben we niks gedaan.’ Dit eiland leeft van het toerisme en de gevolgen van het virus zijn hier duidelijk zichtbaar.
Trishaw
Normaal gesproken rijden hier tientallen trishaws rond. Dit is een fietstaxi waarbij maximaal twee personen in een soort koetsje worden rondgefietst. Nu zie je de trishaws nog steeds, maar leeg. De personen die normaal gesproken moeten ploeteren om de toeristen langs de hoogtepunten van Georgetown te rijden, wonen nu op straat en slapen in hun trishaw. Erg triest om te zien, hoelang gaat dit zo verder? We verwachten niet dat het binnenkort mogelijk wordt om weer te reizen laat staan dat Europeanen naar Maleisië komen. Tijdens de public holiday op vrijdag zagen we gelukkig best wel wat mensen rondgefietst worden. Dat er nog maar een hoop vrije dagen mogen komen, waarbij Maleisiërs en de Chinese Maleisiërs even op staycation naar Penang komen!
KL Sentral
Uiteraard in Maleisië, want zodra we voet zetten buiten dit land is de kans klein dat we nog terug kunnen. Of je moet ervoor kiezen om twee weken lang in een quarantaine hotel te willen verblijven waar drie keer per dag een bordje rijst voor je deur wordt gezet. We besloten om met de trein naar het eiland Penang af te reizen. Voor Jeroen de eerste keer, dus ik kon m’n reisleidster rol weer op me nemen, die heb ik de afgelopen tijd wel gemist. Woensdagmiddag vertrok de trein vanaf KL Sentral. Dit is het grootste station van Maleisië en vanuit hier vertrekken treinen naar het noorden en zuiden van het land, maar bijvoorbeeld ook naar het vliegveld. Over het station wordt continu omgeroepen dat je minimaal een meter afstand van elkaar moet houden en je mondkapje op moet hebben.
Ferry naar Georgetown
Die mondkap is geen probleem, daar zie je iedereen mee lopen. Afstand houden, blijkt wat lastiger. Er stond een behoorlijke rij bij het inchecken voor de trein en zie dan nog maar een meter afstand te houden. Kansloos natuurlijk, maar in de trein zelf werkte alles prima. Vier uurtjes later, met dat masker op wordt het dan toch behoorlijk warm, kwamen we aan in Butterworth. Dit is een stadje aan de westkant van Maleisië en vanaf hier vertrekt de ferry in 15 minuten naar Georgetown, Penang. Ideaal, want vanaf de ferry was het nog vijf minuten lopen naar ons hotel ‘The Prestige’.
Hotel The Prestige
Aangekomen in het hotel was alles erg goed geregeld! Zo werd je voor binnenkomst eerst op temperatuur gecheckt. Ook werden de hotelkamers alleen op aanvraag schoongemaakt, zodat de schoonmaakster niet in contact kwam met verschillende gasten. Daarnaast moest je je mondkap overal in het hotel ophouden, behalve wanneer je je ontbijt kreeg voorgeschoteld. En je ontbijt koos je uit via je mobiel. Hiermee scande je de QR-code die je doorstuurde naar de menukaart. Werkte prima! Dit nieuwe hotel is brandschoon, heeft een goed ontbijt, een lekker zwembad en een perfecte ligging middenin Georgetown!
Staycation Penang tijdens Covid-19
Reizen tijdens Covid-19, hoe ziet dat eruit? Het betekent vooral veel geduld hebben! Mondkapje, handsanitizer en QR-codes. Het vliegtuig pakken we voorlopig nog niet, vooral omdat we dan niet meer terug Maleisië in mogen. Dus staycation in Penang met de trein!
Interstate travel
Wat is dit jaar anders verlopen dan we van tevoren hadden bedacht. Op 2 januari stapten we zonder zorgen op het vliegtuig naar Vietnam, maakten we een tripje naar Jakarta en Bangkok, lagen we aan het strand op Langkawi en waren we nog twee weken in Nederland. Niet wetende dat Nederland voorlopig onze laatste vakantiebestemming zou zijn. Vanaf 18 maart zat Maleisië potdicht en kon er een streep door alle vakantieplannen. Nou hebben wij het natuurlijk helemaal niet slecht gehad die eerste drie maanden van 2020, maar na vier maanden in ons appartement keken we uit naar het moment dat we weer naar buiten mochten. Nu mochten we al een tijdje weer buiten de deur eten (geweldig! Alhoewel mijn kookskills een behoorlijke transformatie, in goede zin, hebben doorgemaakt) maar reizen buiten onze eigen provincie was nog niet toegestaan. Op het moment dat onze favoriete man genaamd Noor Hisham Abdullah (de Maleisische versie van Jaap van Dissel) het sein gaf dat ook de ‘interstate travel’ weer openging, kon het plannen beginnen.
KL Sentral
Uiteraard in Maleisië, want zodra we voet zetten buiten dit land is de kans klein dat we nog terug kunnen. Of je moet ervoor kiezen om twee weken lang in een quarantaine hotel te willen verblijven waar drie keer per dag een bordje rijst voor je deur wordt gezet. We besloten om met de trein naar het eiland Penang af te reizen. Voor Jeroen de eerste keer, dus ik kon m’n reisleidster rol weer op me nemen, die heb ik de afgelopen tijd wel gemist. Woensdagmiddag vertrok de trein vanaf KL Sentral. Dit is het grootste station van Maleisië en vanuit hier vertrekken treinen naar het noorden en zuiden van het land, maar bijvoorbeeld ook naar het vliegveld. Over het station wordt continu omgeroepen dat je minimaal een meter afstand van elkaar moet houden en je mondkapje op moet hebben.
Ferry naar Georgetown
Die mondkap is geen probleem, daar zie je iedereen mee lopen. Afstand houden, blijkt wat lastiger. Er stond een behoorlijke rij bij het inchecken voor de trein en zie dan nog maar een meter afstand te houden. Kansloos natuurlijk, maar in de trein zelf werkte alles prima. Vier uurtjes later, met dat masker op wordt het dan toch behoorlijk warm, kwamen we aan in Butterworth. Dit is een stadje aan de westkant van Maleisië en vanaf hier vertrekt de ferry in 15 minuten naar Georgetown, Penang. Ideaal, want vanaf de ferry was het nog vijf minuten lopen naar ons hotel ‘The Prestige’.
Hotel The Prestige
Aangekomen in het hotel was alles erg goed geregeld! Zo werd je voor binnenkomst eerst op temperatuur gecheckt. Ook werden de hotelkamers alleen op aanvraag schoongemaakt, zodat de schoonmaakster niet in contact kwam met verschillende gasten. Daarnaast moest je je mondkap overal in het hotel ophouden, behalve wanneer je je ontbijt kreeg voorgeschoteld. En je ontbijt koos je uit via je mobiel. Hiermee scande je de QR-code die je doorstuurde naar de menukaart. Werkte prima! Dit nieuwe hotel is brandschoon, heeft een goed ontbijt, een lekker zwembad en een perfecte ligging middenin Georgetown!
Gevolgen van Covid-19
Het anders bruisende Georgetown lijkt er wat verlaten bij te liggen. In 2018 bezochten 3,8 miljoen toeristen deze stad. Sinds 2008 staat Georgetown op de Unesco Werelderfgoedlijst en mede daardoor is het zo populair geworden onder buitenlanders. Volgens onze Grab-chauffeur had hij begin dit jaar nog een hoop Nederlanders, Duitsers, Engelsen en Fransen in z’n auto. Maar sinds de uitbraak van het coronavirus is zijn werk helemaal stil komen te liggen. En hij is niet de enige, veel mensen rijden hier fulltime voor Grab, omdat toeristen vaak geen auto hebben en toch gemakkelijk naar een andere plek willen. En ook nu kan er nog niet volop gewerkt worden. ‘Alle Maleisiërs hebben een eigen auto en boeken geen Grab. De afgelopen maanden hebben we niks gedaan.’ Dit eiland leeft van het toerisme en de gevolgen van het virus zijn hier duidelijk zichtbaar.
Trishaw
Normaal gesproken rijden hier tientallen trishaws rond. Dit is een fietstaxi waarbij maximaal twee personen in een soort koetsje worden rondgefietst. Nu zie je de trishaws nog steeds, maar leeg. De personen die normaal gesproken moeten ploeteren om de toeristen langs de hoogtepunten van Georgetown te rijden, wonen nu op straat en slapen in hun trishaw. Erg triest om te zien, hoelang gaat dit zo verder? We verwachten niet dat het binnenkort mogelijk wordt om weer te reizen laat staan dat Europeanen naar Maleisië komen. Tijdens de public holiday op vrijdag zagen we gelukkig best wel wat mensen rondgefietst worden. Dat er nog maar een hoop vrije dagen mogen komen, waarbij Maleisiërs en de Chinese Maleisiërs even op staycation naar Penang komen!
Geef een reactie