Van Trouwen in Frankrijk tot Zwemmen in Bali: Onze Huwelijksreisavonturen

Graag was ik eerder begonnen met het schrijven van een blog over onze reis, bijvoorbeeld op het vliegveld op het Schiphol of tijdens onze 6 en 10 uur durende vlucht. Helaas laten mijn zenuwen voor het vliegen het niet toe om ook maar iets nuttigs te doen behalve voor me uit staren. Dus dan maar vandaag, liggend op een bedje aan het Balinese zwembad. Ik weet het, helemaal niet verkeerd, maar terug naar het begin. Waar dit belachelijke idee begon om 4 maanden op huwelijksreis te gaan.

Bruiloft

Het begon allemaal… deze morgen in mijn melkherberg. Ik hoop vurig dat er toch een paar mensen zijn die mijn grap snappen en meteen terugdenken aan onze jeugd met Kabouter Plop. Zo niet, dan ben je waarschijnlijk te jong, te oud of niet Nederlands. (Ik heb dit eerst op Jeroen getest. Hij moest de zin afmaken en slaagde perfect voor mijn test, vandaar dat ik deze grap er dus maar in laat zitten.)

Vorig jaar op 3 maart, op mijn verjaardag, ging Jeroen op 1 knie en gaf het mooiste verjaardagscadeau ooit! Of misschien gaf ik dat hem, door volmondig ja te zeggen op zijn vraag of ik met hem wil trouwen. Een fantastisch jaar volgde waar we ons volledig stortte op het organiseren van een droombruiloft in Frankrijk. Nee inderdaad we spreken geen Frans en hadden dit nooit zelf kunnen doen, maar gelukkig was daar Gretha en heeft zij dit voor ons gedaan. Op 3 juni gaven we elkaar het ja-woord op het romantische Château de Planchevienne en beleefden we het mooiste weekend ooit. Samen met onze lieve vrienden en familie die wij, hopelijk, konden verrassen maar zij ons ook zeker! Ik denk dat we in een enorm zwart gapend gat waren gevallen als we niet meer iets om handen hadden gehad na de bruiloft. Na een paar dagen bijkomen in Turijn waar we alles tot in den treuren na beleefden en moeilijk konden bevatten hoe geweldig en snel het trouwweekend voorbij was gevlogen, keerden we terug en ging het leven weer verder.

Schiphol Amsterdam

Bali

De werkgever werd ruim een jaar van tevoren ingelicht en nu 5 maanden na het ja-woord zijn we dan aangekomen op onze eerste bestemming, Bali. Hier zullen we vier weken verblijven, in Eastin Ashta in Canggu. Een heerlijk hotel met lieve mensen, een mooie kamer en een heerlijk zwembad. En om ons heen meer dan genoeg opties om elke dag heerlijk te genieten van al het lekkere eten. We doen ons voordeel ermee want na deze vier weken zetten we de reis voort naar Cairns. We hebben een kleine camper gehuurd, waar ons huwelijk de eerste proef op de som zal nemen. Voor het eerst in ons leven samen, zullen we tijd gaan doorbrengen op de camping. En zullen we dus ook zelf moeten koken in onze mini keuken, in de mini camper. In zes weken tijd rijden we van Cairns naar Melbourne waar we de laatste twee dagen afsluiten met, hoe kan het ook beter, Australian Open. Tenminste voor ons kan het niet beter, als je niks van tennis moet hebben, zal dit je weinig interesseren.

Mason restaurant in Canggu Bali
Huwelijksfoto Lisa en Jeroen bij Chateau de Planchevienne

Australië

Blijkbaar heb ik hier zoveel over te vertellen dat de vorige alinea te groot werd. Oké eerlijk gezegd zou ik hier nog 5 blogs aan kunnen wijden, maar dat was in principe niet waar deze blog over moet gaan. Trouwen in Frankrijk was een sprookje en iets waar we al lang over gesproken hadden. Hetzelfde gold voor een huwelijksreis. Toen we nog in Maleisië woonden, wilden we graag voordat we terug naar Europa zouden verhuizen, op reis naar Australië. Want ja, terugkomend op dat vliegen, liever 4 uur in het vliegtuig naar Perth, dan 24 uur zwetend doorbrengen in zo’n kleine ruimte vanaf Nederland. Een pandemie nam de wereld over en dat reisje voor onze verhuizing zat er niet meer in. We besloten het te parkeren en het uit te stellen tot een mogelijke huwelijksreis. En eigenlijk begon zo het plan te groeien om die reis naar het verre Australië uit te breiden tot een lange huwelijkstrip.

Eastin Ashta Resort Canggu Bali

Nieuw-Zeeland

En zelfs na die zes weken in Australië is de reis nog niet voorbij, maar vliegen we (dit is dan vlucht 4, ik houd het nauwlettend bij) door naar Christchurch in Nieuw-Zeeland. Ook hier hebben we een camper gehuurd, iets groter dit keer, en rijden we in zes weken naar Auckland. Verder dan het huren van een camper zijn we nog niet gekomen. We hopen dit wat meer los te kunnen laten, omdat we voor Australië elke camping vast hebben moeten leggen. Het is daar dan hoogseizoen en we zagen de bui al hangen. We zijn beginners wat betreft kamperen en zien het daarom niet zitten om een slaapplaats mis te lopen. In Nieuw-Zeeland zijn we vanaf half januari tot en met eind februari en kunnen we dus wat meer op de bonnefooi kijken waar we heen willen rijden.  Vier maanden mogen we in totaal op reis en we voelen ons enorm bevoorrecht dat we dit kunnen doen. Een jaar lang hebben we ons kunnen voorbereiden op deze reis en het voelt vreemd dat het nu eindelijk zover is. Iets waar we zo lang over gesproken hebben, is nu begonnen. We hebben niet normaal veel zin in deze reis en het sluit perfect aan op ons droomhuwelijk. Het is ondertussen half 8 ’s avonds, we gaan ons omkleden en op zoek naar een restaurantje. Leuk dat je ons weer volgt, na toch een behoorlijke pauze vanuit mij, en ik hoop dat je de komende tijd met ons meegaat op reis!

Van Trouwen in Frankrijk tot Zwemmen in Bali: Onze Huwelijksreisavonturen

Graag was ik eerder begonnen met het schrijven van een blog over onze reis, bijvoorbeeld op het vliegveld op het Schiphol of tijdens onze 6 en 10 uur durende vlucht. Helaas laten mijn zenuwen voor het vliegen het niet toe om ook maar iets nuttigs te doen behalve voor me uit staren. Dus dan maar vandaag, liggend op een bedje aan het Balinese zwembad. Ik weet het, helemaal niet verkeerd, maar terug naar het begin. Waar dit belachelijke idee begon om 4 maanden op huwelijksreis te gaan.

Bruiloft

Het begon allemaal… deze morgen in mijn melkherberg. Ik hoop vurig dat er toch een paar mensen zijn die mijn grap snappen en meteen terugdenken aan onze jeugd met Kabouter Plop. Zo niet, dan ben je waarschijnlijk te jong, te oud of niet Nederlands. (Ik heb dit eerst op Jeroen getest. Hij moest de zin afmaken en slaagde perfect voor mijn test, vandaar dat ik deze grap er dus maar in laat zitten.)

Vorig jaar op 3 maart, op mijn verjaardag, ging Jeroen op 1 knie en gaf het mooiste verjaardagscadeau ooit! Of misschien gaf ik dat hem, door volmondig ja te zeggen op zijn vraag of ik met hem wil trouwen. Een fantastisch jaar volgde waar we ons volledig stortte op het organiseren van een droombruiloft in Frankrijk. Nee inderdaad we spreken geen Frans en hadden dit nooit zelf kunnen doen, maar gelukkig was daar Gretha en heeft zij dit voor ons gedaan. Op 3 juni gaven we elkaar het ja-woord op het romantische Château de Planchevienne en beleefden we het mooiste weekend ooit. Samen met onze lieve vrienden en familie die wij, hopelijk, konden verrassen maar zij ons ook zeker! Ik denk dat we in een enorm zwart gapend gat waren gevallen als we niet meer iets om handen hadden gehad na de bruiloft. Na een paar dagen bijkomen in Turijn waar we alles tot in den treuren na beleefden en moeilijk konden bevatten hoe geweldig en snel het trouwweekend voorbij was gevlogen, keerden we terug en ging het leven weer verder.

Huwelijksfoto Lisa en Jeroen bij Chateau de Planchevienne

Australië

Blijkbaar heb ik hier zoveel over te vertellen dat de vorige alinea te groot werd. Oké eerlijk gezegd zou ik hier nog 5 blogs aan kunnen wijden, maar dat was in principe niet waar deze blog over moet gaan. Trouwen in Frankrijk was een sprookje en iets waar we al lang over gesproken hadden. Hetzelfde gold voor een huwelijksreis. Toen we nog in Maleisië woonden, wilden we graag voordat we terug naar Europa zouden verhuizen, op reis naar Australië. Want ja, terugkomend op dat vliegen, liever 4 uur in het vliegtuig naar Perth, dan 24 uur zwetend doorbrengen in zo’n kleine ruimte vanaf Nederland. Een pandemie nam de wereld over en dat reisje voor onze verhuizing zat er niet meer in. We besloten het te parkeren en het uit te stellen tot een mogelijke huwelijksreis. En eigenlijk begon zo het plan te groeien om die reis naar het verre Australië uit te breiden tot een lange huwelijkstrip.

Schiphol Amsterdam

Bali

De werkgever werd ruim een jaar van tevoren ingelicht en nu 5 maanden na het ja-woord zijn we dan aangekomen op onze eerste bestemming, Bali. Hier zullen we vier weken verblijven, in Eastin Ashta in Canggu. Een heerlijk hotel met lieve mensen, een mooie kamer en een heerlijk zwembad. En om ons heen meer dan genoeg opties om elke dag heerlijk te genieten van al het lekkere eten. We doen ons voordeel ermee want na deze vier weken zetten we de reis voort naar Cairns. We hebben een kleine camper gehuurd, waar ons huwelijk de eerste proef op de som zal nemen. Voor het eerst in ons leven samen, zullen we tijd gaan doorbrengen op de camping. En zullen we dus ook zelf moeten koken in onze mini keuken, in de mini camper. In zes weken tijd rijden we van Cairns naar Melbourne waar we de laatste twee dagen afsluiten met, hoe kan het ook beter, Australian Open. Tenminste voor ons kan het niet beter, als je niks van tennis moet hebben, zal dit je weinig interesseren.

Eastin Ashta Resort Canggu Bali

Nieuw-Zeeland

En zelfs na die zes weken in Australië is de reis nog niet voorbij, maar vliegen we (dit is dan vlucht 4, ik houd het nauwlettend bij) door naar Christchurch in Nieuw-Zeeland. Ook hier hebben we een camper gehuurd, iets groter dit keer, en rijden we in zes weken naar Auckland. Verder dan het huren van een camper zijn we nog niet gekomen. We hopen dit wat meer los te kunnen laten, omdat we voor Australië elke camping vast hebben moeten leggen. Het is daar dan hoogseizoen en we zagen de bui al hangen. We zijn beginners wat betreft kamperen en zien het daarom niet zitten om een slaapplaats mis te lopen. In Nieuw-Zeeland zijn we vanaf half januari tot en met eind februari en kunnen we dus wat meer op de bonnefooi kijken waar we heen willen rijden.  Vier maanden mogen we in totaal op reis en we voelen ons enorm bevoorrecht dat we dit kunnen doen. Een jaar lang hebben we ons kunnen voorbereiden op deze reis en het voelt vreemd dat het nu eindelijk zover is. Iets waar we zo lang over gesproken hebben, is nu begonnen. We hebben niet normaal veel zin in deze reis en het sluit perfect aan op ons droomhuwelijk. Het is ondertussen half 8 ’s avonds, we gaan ons omkleden en op zoek naar een restaurantje. Leuk dat je ons weer volgt, na toch een behoorlijke pauze vanuit mij, en ik hoop dat je de komende tijd met ons meegaat op reis!

Mason restaurant in Canggu Bali