Verhuizen van Kuala Lumpur naar Zurich; een chaotische maand
Alweer vijf weken geleden verhuisden we van Kuala Lumpur naar Zurich. Met drie grote koffers, twee handkoffers, twee rugzakken en twee winterjassen stapten we op KLIA in het vliegtuig naar Singapore waar we moesten overstappen voor de grote oversteek naar Zwitserland. Tijd om bij te praten!
Verhuizing
Woensdag 24 februari was de dag van de verhuizing. Deze datum stond al een tijd in m’n agenda gemarkeerd en was iets waar ik toch al wel een week of twee tegenop zag. Weer dat vliegen en dit keer was het een jaar geleden dat we voor het laatst in een vliegtuig zaten. En dat was niet het enige obstakel, we moesten nog een hoop dingen regelen voordat we daadwerkelijk mochten vliegen. Maleisië zat op dat moment in de CMCO (alle afkortingen hebben we zo’n beetje wel gehad) en dat betekende geen interstate travel, dus zonder geldige reden mag je niet naar een andere staat.
Politie
Gelukkig hadden we een goede reden, maar daar moest de politie het ook mee eens zijn. Dus met een hoop papieren, in Bahasa, liepen we vrolijk naar een snikheet klein kantoor boven op een enorme parkeergarage. Stiekem maakte ik wat foto’s terwijl Jeroen om toestemming vroeg. Doe je dit niet dan loop je kans bij de roadblocks teruggestuurd te worden. Het schijnt dat je met een paar ringgits veel voor elkaar kan krijgen, maar dat risico namen we liever niet.
Afscheid
Omdat we dus eigenlijk niet naar andere staten mochten reizen was afscheid nemen een behoorlijke uitdaging. Het is jammer dat het op deze manier moest, maar met de nodige creativiteit en wegrennen voor de politie kom je een heel eind. Op onze laatste avond aten we met Marco en Cynthia in Marini’s. Hier is het voor ons twee jaar geleden begonnen en het was erg gezellig en niet geheel onbelangrijk, heerlijk, om het Maleisië avontuur bij Marini’s af te sluiten.
Singapore
Zoals te verwachten zat er maar een handjevol mensen in het vliegtuig naar Singapore. Dit was een perfecte vlucht waar ik weer kon inkomen in het vliegen. Nog geen uur(!) later stonden we alweer aan de grond op Changi. En daarna begon het circus! Alle transit passagiers werden door mensen in witte overalls geleid naar de ruimte waar we moesten wachten. Uiteraard is in Singapore alles tot in de puntjes geregeld en dit zorgde voor een relaxte ervaring waar we maar gewoon de overalls volgden en wel zagen wat er zou gebeuren.
Appartement
Hier werden we fantastisch ontvangen en voelden we meteen de koude, maar frisse, Zwitserse lucht. Voor de eerste dagen hadden we een serviced appartment gehuurd met een klein keukentje waar we vier nachten moesten overbruggen voordat we de sleutels kregen van ons nieuwe onderkomen. De eerste weken waren hectisch met vooral veel bestelde spullen ophalen en in elkaar zetten en het regelen van onze visa. Sinds twee weken hebben we allebei onze visa, dat ging in ieder geval ‘iets’ sneller vergeleken met Maleisië.
Davos
Ondertussen wonen we nu al vier weken in ons nog wat kale en holle appartement, maar waar we het goed naar ons zin hebben. Het is nu nog wachten op onze spullen uit Maleisië die met het schip moeten komen. Het schijnt dat de vracht is aangekomen in Antwerpen en nu op de vrachtwagen naar Basel moet. Dit zal dus nog wel even duren. Ondanks dat alle horeca gesloten is, proberen we er toch al wat op uit te gaan. Zo hebben we een dagje rondgelopen in Luzern en waren we afgelopen weekend in de sneeuw in Davos. Een heerlijk weekend waar we konden genieten van het uitzicht op de bergen, de zon en het gezelschap!
PCR-test
Nadat we toestemming kregen, moesten we een PCR-test in het ziekenhuis laten afnemen. Voor ons allebei de eerste keer en een heel avontuur op zich. Ik zou hier bijna een aparte blog voor moeten schrijven ha ha, maar ook dit verloopt gelukkig vlekkeloos. Of nou ja bij Jeroen ging het iets minder soepel toen er net even iets te lang aan z’n huig werd gekieteld, maar beiden een negatieve test. Dat zoiets negatiefs op dat moment zo positief kan zijn! We waren klaar voor vertrek en moesten nog een laatste obstakel overwinnen: afscheid nemen.
KLIA
De volgende dag besloten we op tijd naar het vliegveld te vertrekken om ‘verrassingen’ te voorkomen. Op KLIA, waar het normaal stormt loopt met Maleisiërs en toeristen, was nu geen kip te bekennen. Een heerlijk rustig vliegveld waar eigenlijk alles van een leien dakje verliep. We waren snel ingecheckt en moesten de komende uren zien door te komen. Alle restaurants waren gesloten op 1 Starbucks na.
Zurich Airport
Na vier uurtjes wachten werd onze vlucht omgeroepen en was het tijd om weer achter elkaar in de rij aan te lopen. Niet dat er veel mensen waren om een echte rij te vormen, maar goed er werkte wel. Ondertussen waren we benieuwd hoeveel mensen al bij de gate zouden zitten te wachten…niemand. Uiteindelijk zaten we met twaalf mensen in een vliegtuig, waar normaal gesproken meer dan 300 passagiers in kunnen, en vijftien bemanningsleden. De bemanning van Singapore Airlines is geweldig en zorgden fantastisch voor ons! Na een rustige reis van 13 uur landde het vliegtuig om acht uur ’s ochtends op Zurich Airport.
Verhuizen van Kuala Lumpur naar Zurich; een chaotische maand
Alweer vijf weken geleden verhuisden we van Kuala Lumpur naar Zurich. Met drie grote koffers, twee handkoffers, twee rugzakken en twee winterjassen stapten we op KLIA in het vliegtuig naar Singapore waar we moesten overstappen voor de grote oversteek naar Zwitserland. Tijd om bij te praten!
Verhuizing
Woensdag 24 februari was de dag van de verhuizing. Deze datum stond al een tijd in m’n agenda gemarkeerd en was iets waar ik toch al wel een week of twee tegenop zag. Weer dat vliegen en dit keer was het een jaar geleden dat we voor het laatst in een vliegtuig zaten. En dat was niet het enige obstakel, we moesten nog een hoop dingen regelen voordat we daadwerkelijk mochten vliegen. Maleisië zat op dat moment in de CMCO (alle afkortingen hebben we zo’n beetje wel gehad) en dat betekende geen interstate travel, dus zonder geldige reden mag je niet naar een andere staat.
Politie
Gelukkig hadden we een goede reden, maar daar moest de politie het ook mee eens zijn. Dus met een hoop papieren, in Bahasa, liepen we vrolijk naar een snikheet klein kantoor boven op een enorme parkeergarage. Stiekem maakte ik wat foto’s terwijl Jeroen om toestemming vroeg. Doe je dit niet dan loop je kans bij de roadblocks teruggestuurd te worden. Het schijnt dat je met een paar ringgits veel voor elkaar kan krijgen, maar dat risico namen we liever niet.
.
PCR-test
Nadat we toestemming kregen, moesten we een PCR-test in het ziekenhuis laten afnemen. Voor ons allebei de eerste keer en een heel avontuur op zich. Ik zou hier bijna een aparte blog voor moeten schrijven ha ha, maar ook dit verloopt gelukkig vlekkeloos. Of nou ja bij Jeroen ging het iets minder soepel toen er net even iets te lang aan z’n huig werd gekieteld, maar beiden een negatieve test. Dat zoiets negatiefs op dat moment zo positief kan zijn! We waren klaar voor vertrek en moesten nog een laatste obstakel overwinnen: afscheid nemen.
Afscheid
Omdat we dus eigenlijk niet naar andere staten mochten reizen was afscheid nemen een behoorlijke uitdaging. Het is jammer dat het op deze manier moest, maar met de nodige creativiteit en wegrennen voor de politie kom je een heel eind. Op onze laatste avond aten we met Marco en Cynthia in Marini’s. Hier is het voor ons twee jaar geleden begonnen en het was erg gezellig en niet geheel onbelangrijk, heerlijk, om het Maleisië avontuur bij Marini’s af te sluiten.
KLIA
De volgende dag besloten we op tijd naar het vliegveld te vertrekken om ‘verrassingen’ te voorkomen. Op KLIA, waar het normaal stormt loopt met Maleisiërs en toeristen, was nu geen kip te bekennen. Een heerlijk rustig vliegveld waar eigenlijk alles van een leien dakje verliep. We waren snel ingecheckt en moesten de komende uren zien door te komen. Alle restaurants waren gesloten op 1 Starbucks na.
Singapore
Zoals te verwachten zat er maar een handjevol mensen in het vliegtuig naar Singapore. Dit was een perfecte vlucht waar ik weer kon inkomen in het vliegen. Nog geen uur(!) later stonden we alweer aan de grond op Changi. En daarna begon het circus! Alle transit passagiers werden door mensen in witte overalls geleid naar de ruimte waar we moesten wachten. Uiteraard is in Singapore alles tot in de puntjes geregeld en dit zorgde voor een relaxte ervaring waar we maar gewoon de overalls volgden en wel zagen wat er zou gebeuren.
Zurich Airport
Na vier uurtjes wachten werd onze vlucht omgeroepen en was het tijd om weer achter elkaar in de rij aan te lopen. Niet dat er veel mensen waren om een echte rij te vormen, maar goed er werkte wel. Ondertussen waren we benieuwd hoeveel mensen al bij de gate zouden zitten te wachten…niemand. Uiteindelijk zaten we met twaalf mensen in een vliegtuig, waar normaal gesproken meer dan 300 passagiers in kunnen, en vijftien bemanningsleden. De bemanning van Singapore Airlines is geweldig en zorgden fantastisch voor ons! Na een rustige reis van 13 uur landde het vliegtuig om acht uur ’s ochtends op Zurich Airport.
Appartement
Hier werden we fantastisch ontvangen en voelden we meteen de koude, maar frisse, Zwitserse lucht. Voor de eerste dagen hadden we een serviced appartment gehuurd met een klein keukentje waar we vier nachten moesten overbruggen voordat we de sleutels kregen van ons nieuwe onderkomen. De eerste weken waren hectisch met vooral veel bestelde spullen ophalen en in elkaar zetten en het regelen van onze visa. Sinds twee weken hebben we allebei onze visa, dat ging in ieder geval ‘iets’ sneller vergeleken met Maleisië.
Davos
Ondertussen wonen we nu al vier weken in ons nog wat kale en holle appartement, maar waar we het goed naar ons zin hebben. Het is nu nog wachten op onze spullen uit Maleisië die met het schip moeten komen. Het schijnt dat de vracht is aangekomen in Antwerpen en nu op de vrachtwagen naar Basel moet. Dit zal dus nog wel even duren. Ondanks dat alle horeca gesloten is, proberen we er toch al wat op uit te gaan. Zo hebben we een dagje rondgelopen in Luzern en waren we afgelopen weekend in de sneeuw in Davos. Een heerlijk weekend waar we konden genieten van het uitzicht op de bergen, de zon en het gezelschap!
Geef een reactie